پیام به ملت ایران (سالگرد پیروزی انقلاب)

‏‏پیام‏

‏‏زمان: 22 بهمن 1364 / 1 جمادی الثانی 1406‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏موضوع: دستاوردهای انقلاب در یک سال گذشته ـ تکریم از حرکت عظیم راهیان کربلا به سوی‏‎ ‎‏جبهه ها‏

‏‏مناسبت: سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی (22 بهمن)‏

‏‏مخاطب: ملت ایران‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏وَ مَا النَّصرُ اِلاّ مِن عِندِ الله ِ‏‎[1]‎

‏‏    ‏‏با تقدیم حمد بی پایان به درگاه مقدس پروردگار جهان و عرض ارادت به محضر‏‎ ‎‏حضرت بقیة الله ـ ارواحنا لمقدمه الفداء ـ سالروز یوم الله بیست و دوم بهمن را به ملت‏‎ ‎‏بزرگوار ایران و مستضعفان جهان و مظلومان ستمزدۀ اعصار تاریخ تبریک عرض‏‎ ‎‏می کنم. بحمدالله تعالی در این سال که گذشت، اسلام و جمهوری اسلامی ایران به‏‎ ‎‏پیروزیهای چشمگیر و گسترش دامنه داری دست یافت و می توان گفت خورشید‏‎ ‎‏درخشان 22 بهمن به نصف النهار آمال و آرمانهای بزرگ اسلامی نزدیک می شود، و‏‎ ‎‏آمال ستمگران و جهانخواران رو به افول و دست ظلم پیشگان جهنمی که در طول تاریخ‏‎ ‎‏بویژه در سده های اخیر از هیچ جنایت و ستمی بر مظلومان جهان فروگذار نکرده در‏‎ ‎‏آستان قطع است و به رغم بوقهای تبلیغاتی مشحون بر دروغ و رجزخوانیها و‏‎ ‎‏قدرت نماییها پایه های کاخهای سفید و سرخ، هر روز لرزانتر است و باخواست خداوند‏‎ ‎‏متعال با موج عظیم پرخاشگران مستضعف بر ابرستمکاران، می رود تا بنیان تجاوز بر‏‎ ‎‏حقوق بشر را از جای برکند، و حکومت عدل اسلامی را که همان حکومت مستضعفان‏‎ ‎‏است جایگزین آن کند. گویی وعدۀ خداوند قادر نزدیک است و امید است این بارقۀ‏
‏‎

‎‏برق آسا که در سراسر جهان پرتو افکنده و نوید فتح مبین می دهد، به حکومت مطلقۀ‏‎ ‎‏منجی‏‎[2]‎‏ آخرالزمان و پناه مستضعفان متصل شود.‏

‏‏    ‏‏با نظر کوتاهی به کشور اسلامی ایران و کشورهای منطقه و جهان می توان پیشرفت‏‎ ‎‏انقلاب اسلامی را دریافت. در کشور مبارز ایران به رغم تبلیغات بوقهای خارجی و‏‎ ‎‏بعضی گروهکهای داخلی که دم از سرد شدن ملت از جنگ و نارضایی مردم از طولانی‏‎ ‎‏شدن می زنند، موج عظیم راهیان کربلا که از شهر قم، دانشگاه خون و قیام شروع و در‏‎ ‎‏تمام کشور گسترده شد و هنوز ادامه دارد، خط بطلان بر آرزوهای آنان که به امید سرد‏‎ ‎‏شدن مردم و شکست جمهوری اسلامی روز شماری می کنند، کشید. هر چند اینان چشم‏‎ ‎‏و گوش خود را بسته که از درک حقایق محروم شوند و دل را به خاطرات خوش خود‏‎ ‎‏تسکین می دهند. در جبهه های جنگ آنچنان تزلزل و هراسی از این سیل عظیم راهیان‏‎ ‎‏کربلا به دل صدام و صدامیان افتاده که روز را بر آنان سیاه نموده و به هر دری برای نجات‏‎ ‎‏خود می زنند و با هر شکستی که می خورند نغمۀ پیروزی بزرگ سر می دهند و به ارتش‏‎ ‎‏شکست خوردۀ خود نشان پیروزی می دهند، و رسانه های دروغ پرداز جهان نیز به پخش‏‎ ‎‏دروغهای آنان، شاید با عمق بیشتر و شیطنت بالاتر می پردازند غافل از آنکه ملتهای‏‎ ‎‏جهان، خصوصاً کشورهای اسلامی امروز بیدار شده اند و برای این تبلیغات و کرّوفرّهای‏‎ ‎‏بی مغز ارزش قائل نیستند. شاهد بر این مدعی، کشورهای اسلامی مثل ایران و افغانستان و‏‎ ‎‏لبنان و مصر و لیبی و دیگر ملل اسلامی و کشورهای امریکایی و بسیاری از مناطق‏‎ ‎‏شوروی که با اوجگیری پرخاشگران همه را سراسیمه کرده و به خیال خود به فکر علاج‏‎ ‎‏افتاده اند، آن هم «علاجی پس از مرگ سهراب».‏‎[3]‎

‏‎ ‎

‏‎

‎