کم رنگ شدن و سستی رابطه عاطفی میان زن و شوهر از پدیده های تلخی است که نه تنها کیان خانواده بلکه به واسطه آن اجتماع را نیز از جهات مختلف آسیب پذیر و با مشکلات و مخاطرات بسیار مواجه ساخته و موجب تشویش خاطر افراد بسیار به جهت پرسش های حقوقی و شرعی مرتبط با آن است.
پرسش های زیادی که در این خصوص طرح می شود حکایت از شکل گیری و رشد باورهای اشتباه و به تبع آن کج رفتاری های ناآگاهانه ی خطرناک و مهلکی دارد که آثار و تبعات آن معمولا قابل جبران نیست.
در این میان از نقش و اغراء به جهل افراد ضعیف النفس که به هر شکل و هر صورت، در پی رسیدن به خواهش نفس خویش هستند، در به زبان راندن و رواج دادن مطالب غلط نمی توان غفلت ورزید.
مطلبی که در سؤال فوق آمده است موضوعی است که امروزه با ادبیات مختلف، مورد سؤال است.
بسیار می پرسند که: گفته می شود که اگر زن و شوهری به دلیل اختلاف و ترک زندگی ازسوی مرد، چندین ماه یا چندین سال، عمل زناشویی نداشته باشند، عقدشان باطل میشود و زن می تواند به عقد دائم یا موقت مرد دیگر در آید!! ...
شنبه, ۰۲ تیر ۱۳۹۷ - ۷:۰
وضو برای انجام اموری که شرط صحت و یا شرط جواز و عدم حرمت آن هاست، واجب است. کما این که برای اموری که شرط کمال آن ها و یا شرط رفع کراهت آن هاست، مستحب می باشد.
هر چیزی که به هر نحوی مشروط به وضو است، مشروط به غسل نیز می باشد. سؤال مورد بحث این است که آیا غسل واجبی هست که انجام آن انسان را از وضو گرفتن بی نیاز کند؟ غسل مستحبی چطور؟
در بین فقها حتی فقهای زمان حاضر هستند کسانی که می گویند غسل مستحبی وارد شده مثل غسل جمعه از وضو کفایت می کند. لیکن نظر امام خمینی (س) بر خلاف عقیده آنان است. ایشان می گویند از میان غسل های واجب تنها ...
چهارشنبه, ۲۷ تیر ۱۳۹۷ - ۴:۴۰
آفریدگار آسمان ها و زمین در آیه 36 سوره توبه تعداد ماه های سال را دوازده ماه معرفی کرده و فرموده است:
همانا شماره ماه ها در علم خدا دوازده ماه است ، که در کتاب تکوین، روزی که آسمان ها و زمین را آفرید، تثبیت گرداند. از آن، چهار ماه، حرام است و آن دین قیم است که به مصالح عباد قیام دارد. پس در این چهار ماه بر خود ستم مکنید و با مشرکان، جمیع آنان، قتال کنید، چنان که آنان با شما، جمیع شما، جنگ می کنند. و بدانید خدا همواره با پرهیزگاران است. ماه های حرام همان گونه که در کتاب تحریرالوسیله امام خمینی ره آمده است عبارت است از: رجب، ذی القعده، ذی الحجه و محرم.
یکشنبه, ۱۸ شهریور ۱۳۹۷ - ۹:۰
کاشت ناخن که مستلزم قرار گرفتن جرم غیر قابل رشد و حیات بر روی ناخن طبیعی است به تدریج به امری رایج و حرفه ای گسترده در آمده است.
این عمل بر روی ناخن طبیعی انگشتان دست و پا صورت می گیرد. به این منظور گاه بیشتر قطر سطح ناخن طبیعی به وسیله سوهان برداشته می شود تا جا برای قرار گرفتن موادی که برای کاشت استفاده می شود فراهم گشته و کار شکل طبیعی به خود بگیرد؛ زیرا با کمتر شدن برجستگی ناخن اصلی، ناخن مصنوعی شباهت بیشتری به شکل طبیعی آن پیدا می کند. سرانجام موادی که در عمل کاشت بکار رفته است، با بر طرف شدن رطوبت، به شکل ناخن طبیعی استحکام یافته و روی آن قرار می گیرد، با رشد ناخن اصلی، ناخن کاشته شده بتدریج نیاز به ترمیم پیدا می کند تا شکل اولیه خود را باز یابد.
برای اقدام به این کار به تناسب شخصیت، باورها و تمایلات افراد دلایل متفاوتی می توان تصور کرد. ضعیف و شکننده بودن ناخنطبیعی، عادت به ناخن جویدن، زشتی ناخن طبیعی، خوشایند شوهر بودن، علایق شخصی و جمال خواهی و زیبایی دوستی و چشم هم چشمی را از علل آن می توان برشمرد که پرداختن به آن ها خارج از موضوع بحث است.
طبیعی است آنانی که به خالق خویش باور عمیق و اصیل دارند و خود را ملزم به طاعت و بندگی او می دانند، همواره در پی تطبیق اشتیاق و تمایل و نیاز خویش با مبانی و اصول و قواعد شرعی برآمده و چنین اموری را خارج از مدار دستورات شرعی نمی پند
سه شنبه, ۰۶ شهریور ۱۳۹۷ - ۸:۰
جمعه, ۲۱ آبان ۱۳۹۵ - ۱۱:۸
خالق علیم و حکیم در آیه 6 سوره مبارکه مائده مؤمنین را فرمان داده است: چون خواهند برای نماز برخیزند، صورت و دست ها را تا آرنج بشویند و سر و پاهای خویش را تا برآمدگی پا مسح کنند.
پس به حکم قرآن کریم وضوء شرط صحت و درستی نماز است؛ و خود آداب و احکامی دارد از جمله شرایط وضوء این است که، چیزی که حاجب و مانع شستن است بر اعضاء وضوء نباشد.
چهارشنبه, ۰۴ مهر ۱۳۹۷ - ۱۹:۳۶
دوره قاعدگی بانوان وضعیت خاص و ویژه ای است برای آنان و احکام به خصوصی نیز دارد، که در فقه از آن ها به احکام حائض تعبیر و در کتاب طهارت با همین عنوان بیان می شود. یکی از احکام زن حائض آن است که در این حال، نماز خواندن، روزه گرفتن و طواف و اعتکاف برای او جایز نیست و نمی تواند به چنین عبادت هایی مبادرت ورزد. (رجوع شود به تحریر الوسیلة؛ کتاب الطهارة، القول فی أحکام الحائض)
روشن است که پایه ی این محدودیت و ممنوعیت ها، عدم امکان تقرب به حق تعالی و بالکل مسدود بودن راه ارتباط حائض با خدا نمی باشد، بلکه برای حائض در این دوره نیز امکان ذکر و یاد خداوند رحمن و رحیم فراهم بوده و راه دعا و مناجات، تلاوت آیات قرآن کریم به جز سور عزائم، و جلب رضای حق تعالی از طریق خود سازی و مبارزه با نفس و تزکیه آن از صفات رذیله و تخلق به صفات حمیده و انجام کارهای نیک و خدمت به بندگان خدا همواره باز است.
بلکه بالاتر آن که، برای زن صاحب معرفت و کمال، ترک صلات و روزه و طواف و اعتکاف در حال حیض، همان قدر می تواند موجب تقرب به قادر متعال باشد که نماز و روزه در وقت دیگر مقرّب است؛ زیرا انقیاد به نواهی و امتثال آن نیز همانند پایبندی به واجبات جلوه بندگی است و موجب تقرب و کمال آدمی. پس دقیق تر آن که زن مؤمن در این دوره برای رضای خدا نماز نمی خواند و در اجرای فرمان آن محبوب دل ها روزه نمی گیرد، ...
چهارشنبه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۱:۰
دوشنبه, ۲۲ آذر ۱۳۹۵ - ۱۱:۵۰
چهارشنبه, ۱۹ آبان ۱۳۹۵ - ۱۱:۰
جمعه, ۰۷ آبان ۱۳۹۵ - ۱۵:۹
امام خمینی (س) به بسیاری از رشته های ورزشی علاقمند بودند ولی رشته خاصی را ترجیح نمی دادند. از جمله ورزشهایی که حضرت امام، خود بیشتر به آن اشتغال داشتند، می توان به کوهنوردی، فوتبال در سنین نوجوانی، شنا، ژیمناستیک، پرش طول و ارتفاع و ورزشهای باستانی و کشتی در سنین جوانی اشاره کرد. اما وقتی پا به سن گذاشتند، بیشتر به کوهنوردی و پیاده روی می پرداختند و هیچ گاه به خاطر برنامه ای، از ورزش نمی گذشتند.
سه شنبه, ۰۶ شهریور ۱۳۹۷ - ۹:۴۹
سه شنبه, ۲۴ مرداد ۱۳۹۶ - ۸:۴۳
استفاده از عطر و خود را خوش بو نمودن، در اسلام از مستحبات به شمار آمده و همیشه مورد سفارش و اهتمام نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله بوده است، تا آنجا که به نمازگزاران سفارش شده است در برابر عظمت و جلال و هیبت حق تعالی و پیشگاه معبود یکتا با هیأتی نیکو و عطر زده وارد نماز شوند.
با قطع نظر از استحباب آن، از نظر اجتماعی و در عصر حاضر و به لحاظ ازدحام جمعیت در اماکن و وسایل نقلیه عمومی مثل اتوبوس و مترو، کار و کثرت فعالیت ها و گرما و تعریق زیاد بدن و مانند این ها، اهمیت و حتی ضرورت عطر زدن، در حفظ حقوق عمومی و رعایت حرمت ها و پیش گیری از آزردن شامه های حساس، را نمی توان نادیده گرفت و از آن غافل بود.
بدین توصیف و ضرورت هاست که سؤال پیش رو برای روزه دار که خود را در مسیر طاعت حق تعالی ملتفت به جمیع جهات می خواهد حایز اهمیت می باشد.
استفاده از عطر و ادکلن در حال روزه از آن جهت که بوی آن معمولا از راه مجاری و منافذ سر وارد حلق می گردد، محل سؤال می شود.
به هر حال به نظر امام خمینی (ره) استفاده از ادکلن و عطر زدن ...
دوشنبه, ۱۴ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۷:۳۰
احکام خوردنی ها و نوشیدنی ها از نظر فقهی، اصولا در "کتاب الاطعمة و الاشربة" (کتاب خوردنی ها و آشامیدنی ها) بیان می شود. حیوانات حلال گوشت و بازشناسی آن ها از اصناف حرام آن، از جمله مباحثی است که در این باب ارائه می گردد، لیکن محل بحث از طهارت و نجاست بدن، خون و فضولات (بول و مدفوع) حیوانات، باب دیگری است.
در باب طهارت و نجاست و در بیان چیزهای نجس، آمده است که:
1- سگ و خوک که در خشکی زیست می کند نجس العین و همه اجزاء و رطوبت آن نجس است؛ (مراجعه شود به تحریرالوسیلة؛ ج 1، کتاب الطهارة، فصل فی النجاسات)؛ 2- ملاک نجس بودن بول و مدفوع حیواناتی که نجس العین نیستند، حرام بودن گوشت و جهنده بودن خون آن ها؛ و معیار نجس بودن خون این حیوانات نیز تنها جهنده بودن آن است. (همان)؛
بر همین اساس ...
پنجشنبه, ۰۷ تیر ۱۳۹۷ - ۱۱:۰
اسلام از این موضوع مهم و آثار وضعی آن در حفظ و ارتقاء قوت جسمی و قدرت معنوی انسان غفلت نورزیده است؛ شارع مقدس با در نظر گرفتن واقعیت های آفرینش و با اطلاع دقیق از چگونگی تاثیر و تاثر موجودات و اجزاء هستی در یکدیگر، احکام خوردنی ها و نوشیدنی ها را در کتار دیگر مسائل به انسان تکلیف نموده و بعضی را حلال و مستحب و بعض دیگر را حرام یا مکروه شمرده است. و در این امر جز مصلحت و سعادت انسان را مد نظر نداشته است. پس باید دانست که در توجه و پایبندی و عدم پایبندی به این دستورات جز خود انسان نفع و ضرر نمی بیند. یکی از موضوعاتی که بحث از آن در این دایره می گنجد حکم اسلام در باره خوردن خرچنگ است.
چهارشنبه, ۱۴ شهریور ۱۳۹۷ - ۱۱:۰
روزه از فروع دین و واجب بزرگ الهی است که قبل از اسلام نیز ادیان آسمانی بدان دستور داشته اند. خداوند سبحان در قرآن کریم، آیه 183 سوره بقره بر این نکته تصریح نموده و می فرماید:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ ﴿183﴾
از آنجا که به هنگام روزه گرفتن از خوردن و آشامیدن و دیگر مبطلات خودداری و امساک می شود. روشن است که چنین امساک و محدودیتی با سلامت و بهبودی انسان بیمار، سازگار نیست. به همین جهت بیماری و مریضی از موضوعاتی است که در قرآن کریم در امر به روزه داری مورد توجه و ملاحظه قرار گرفته و در سوره بقره آمده است:
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًی لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَی وَ الْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَنْ کَانَ مَرِیضاً أَوْ عَلَی سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ وَ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَی مَا هَدَاکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿185﴾
به همین جهت است در باب صوم فقه آمده است که روزه گرفتن برای مریض و کسانی که روزه گرفتن بر ایشان ضرر دارد حرام است و نباید روزه بگیرند. ...
چهارشنبه, ۱۶ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۵:۴۰
وضو و طهارت حاصل از آن، بعد از تحقق جز با پیش آمدن امور مشخص از بین نمی رود. به کارهایی که موجب بطلان وضو می شود نواقض وضو گفته می شود، که همه آن ها در باب طهارت فقه احصاء و بیان می گردد.
از چیزهایی که مبطل وضو بودن آن در بین مذاهب اسلامی محل بحث می باشد همین موردی است که در سؤال آمده است؛ مسأله خروج خون از بدن. این موضوع و اختلاف نظر پیرامون آن، اختصاص به خروج خون (غیر دماء ثلاثه)از مخارج طبیعی بدن ندارد. توجه باید داشت که مسأله خارج شدن خون از بدن بعد از وضو، متمایز از مسأله لزوم پاک بودن اعضای وضو به هنگام وضو گرفتن است.
از بین مذاهب اهل سنت، تنها حنبلیه و حنفیه چنین چیزی را مطرح کرده و هر کدام به گونه ای به آن عقیده دارند؛ به باور حنبلیه خروج خون از غیر مخرج بول و ادرار اگر زیاد باشد ناقض وضو است. و حنفیه آن را در صورتی که از محل تجاوز کند ناقض وضو می داند. ...
دوشنبه, ۱۱ تیر ۱۳۹۷ - ۱۱:۰
در پاسخ به سؤال فوق اجمال مطلب آن است که:
روزه کسی که در سحر ماه رمضان در تشخیص وقت دچار اشتباه شده و بدون اطلاع از طلوع فجر مرتکب کاری شده که مبطل روزه است، در بعض موارد صحیح می باشد و در بعض موارد قضای روزه آن روز را نیز باید به جا آورد.
و اما تفصیل مطلب:
وقت روزه و امساک از مفطرات آن ابتدای طلوع فجر است تا مغرب شرعی؛ یعنی روزه دار در تمام این مدت باید از هر کاری که مبطل روزه است خوداری کند. خوردن و آشامیدن یکی از کارهایی است که روزه را باطل می کند؛ کم باشد یا زیاد، خوردن آن معمول باشد یا نباشد.
بطلان روزه در صورتی که خوردن و آشامیدن از روی عمد و اختیار باشد قطعی و مسلّم است.لیکن سهو و اشتباه که مورد سؤال از موارد آن می باشد بحث دیگری است که حکم آن به حسب موارد متفاوت است.
پرسش پیش روی ما این است که: شخصی قصد دارد روزه بگیرد اما در تشخیص وقت دچار اشتباه شده و بدون این که متوجه اشتباه خود باشد بعد از اذان صبح چیزی می خورد یا می آشامد، وظیفه او چیست و روزه اش چه حکمی دارد؟ صحیح است و ادامه باید بدهد یا این که باطل است؟ در صورتی که ادامه دان روزه لازم می باشد آیا قضای آن نیز واجب است یا خیر؟ ...
سه شنبه, ۱۵ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۲:۲۵
بر کسی که خدای نخواسته، مرتکب غیبت شده است، واجب نیست از شخصی که غیبت او را کرده است، حلالیّت خواسته و رضایت وی را بدست آورد؛ بلکه صرف پشیمانی و توبه از گناه و ترک غیبت، کافی است؛ و چنانچه حلالیّت بخواهد، امّا او حلال نکند و یا این که وی به هر طریقی، از این که غیبت او را کرده اند، آگاه شده و بگوید: من حلال نمی کنم، تکلیفی غیر از توبه بر عهده غیبت کننده نبوده و با این حال، اگر توبه کند، توبه وی محقّق شده است و کفایت می کند.
سه شنبه, ۲۴ مهر ۱۳۹۷ - ۱۳:۵
روزه سکوت در میان برخی امم و ادیان پیشین مشروع بوده است. چنان که به حکایت قرآن کریم آن گاه که حضرت مریم(س) با اعجاز خداوند بارور شد و فرزندش عیسی(ع) را به دنیا آورد، خداوند برای آشکار کردن حق به وی فرمان داد و فرمود:
فَکُلِی وَ اشْرَبِی وَ قَرِّی عَیْناً فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمٰنِ صَوْماً فَلَنْ أُکَلِّمَ الْیَوْمَ إِنْسِیّاً ﴿26﴾
«... اگر احدی از انسان ها را دیدی پس بگو من برای خدای رحمان روزه سکوت نذر کرده ام پس امروز با کسی به هیچ وجه سخن نخواهم گرفت» (سوره مریم آیه 26).
امام خمینی ره در کتاب شریف تحریر الوسیلة (ج 1، ص: 304) در تعریف و حکم روزه سکوت می فرماید:
و صوم السکوت بمعنی کونه کذلک منویا و لو فی بعض الیوم، و لا بأس بالسکوت إذا لم یکن منویا و لو کان فی تمام الیوم
بنا بر این: روزۀ سکوت به این معنی است که انسان تصمیم بگیرد به نیت روزه، حرف زدن را در تمام یا قسمتی از روز ترک کرده و سکوت نماید ...
چهارشنبه, ۱۰ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۷:۲۵
سقط جنین، پایان یافتن بارداری است در هر مرحله ای که زندگی و حیات نوزاد جریان دارد. سقط جنین یا خود به خود و به سبب علل طبیعی و بدون نقش و دخالت کسی اتفاق می افتد و یا به واسطه دخالت و تأثیر عامل انسانی رخ می دهد که ممکن است غیرعامدانه نیز باشد.
خالق یکتا در قرآن کریم کشتن اولاد و قتل نفس محترم را در ردیف شرک به خدای متعال و ترک احسان به والدین و فواحش قرار داده و از آن ها نهی نموده و به اجتناب از آن ها سفارش کرده است. در آیه 151 سوره مبارکه انعام می فرماید:
قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ أَلاَّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَاناً وَ لاَ تَقْتُلُوا أَوْلاَدَکُمْ مِنْ إِمْلاَقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ وَ لاَ تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ وَ لاَ تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذٰلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ ﴿151﴾
به بیان علامه طباطبایی قدّس سرّه در المیزان، حرمت اموری که در آیه فوق و آیات بعدی مورد نهی الهی قرار گرفته است مختص اسلام نیست بلکه در همه شرایع و عموم ادیان آسمانی حرام شمرده شده است. وی در ذیل کریمه فوق می نویسد: «تبین الآیات المحرمات العامة التی لا تختص بشریعة من الشرائع الإلهیة» (المیزان فی تفسیر القرآن، ج7، ص: 315)
...
سه شنبه, ۰۵ تیر ۱۳۹۷ - ۱۳:۰
خوش قدم زندی اسدآبادی
«خدمت» مفهوم گسترده ای دارد و همه امور اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی را دربر می گیرد این واژه بر گذشت، فداکاری، ایثار، تحمل رنج و سختی و... صدق می کند. بنابراین، خدمت، عملی است که عامل در آن با اندیشه و انگیزه گره گشایی به امور مردم می پردازد.
سه شنبه, ۱۴ اسفند ۱۳۹۷ - ۷:۲۴
یکشنبه, ۱۶ آبان ۱۳۹۵ - ۱۰:۴۵
در روز چهارشنبه 1 / 7 / 1281 مطابق با 20 جمادی الثانی 1320 ه. ق. یعنی سالروز ولادت حضرت زهرا (س)، از سلاله پاک آن بانوی اطهر در شهرستان خمین مولودی پای به عرصه هستی نهاد که او را روح الله نام نهادند که بعدها به امام خمینی (س) مشهور شد.
یکشنبه, ۰۵ اسفند ۱۳۹۷ - ۸:۱۵
از پاک کننده ها، بر طرف شدن عین نجاست است از بدن حیوان زبان بسته و از مواضع درونی انسان، ... و همچنین، هرگاه انسان چیز نجس یا متنجس را بخورد یا بیاشامد، دهان او به محض بلعیدن پاک می شود.
البته همان گونه که عرض شد، خوردن و آشامیدن نجس و متنجس حرام شرعی است، لکن مسأله فوق در صدد طرح حکم بلعیدن چیز نجس و متنجس نیست و کاری به آن ندارد.
شنبه, ۱۴ مهر ۱۳۹۷ - ۱۲:۳۵
شنبه, ۱۵ آبان ۱۳۹۵ - ۱۰:۴۱
یکشنبه, ۰۹ آبان ۱۳۹۵ - ۱۵:۱۴
امام از غیرت خداوند یاد کرده، و هتک مستور مؤمنان را هتک ناموس الهی برمی شمارد. تردیدی نیست که ورود در حریم خصوصی مردم، خواه ناخواه سبب هتک حیثیت آنان خواهد شد؛ زیرا زشتی های پنهان انسان ها در این حرکت باطل آشکار می گردد و آنان نمی توانند مانند گذشته در موقعیت اجتماعی یا شغلی شان قرار بگیرند. از آن جا که خداوند ساتر عیوب یا پوشاننده زشتی های بندگان است، اخلاق اجتماعی اسلام اقتضا می کند که مؤمنان مظهر ستارالعیوب باشند.
چهارشنبه, ۱۳ تیر ۱۳۹۷ - ۱:۳۱
مهمترین هدف قوانین بشری ایجاد فضای امنیت و آرامش برای شهروندان است. انسان امروزی به خوبی می داند مهمترین موهبتی که در پرتو رعایت قانون نصیب انسان می شود امنیت، رفاه و آسایش ، احقاق حقوق و عدالت و جلوگیری از ظلم است. امروزه در جوامع موضوع امنیت را نوعی نعمت اجتماعی می پندارند. به گونه ای که امنیت نعمتی است که تمام حکومتها برای تحقق آن تلاش می کنند.
شنبه, ۲۹ تیر ۱۳۹۸ - ۱۰:۲۳
چهارشنبه, ۲۱ مهر ۱۳۹۵ - ۱۴:۴۴