بیرون میآوریم و مشاهده میکنیم که به صورت یک
ترکیب قرمز رنگ مانند عسل جامد درآمده است.»
باید بدانیم که شیمیدانان اروپایی تا قبل از چاپ
رسالۀ حضرت امام جعفر صادق (ع) از وجود این دو نمک
آگاه نبودند. امام (ع) آنگاه تصمیم میگیرند که اکسیر
قرمز را به دور از هوا در محیط سربسته حرارت دهند. با
این کار به ماده جدیدی دست پیدا کردند که امروزه به
آنCNK (سیانور پتاسیم) میگویند. امام ماده جدید را
با «توتیا» یا آهن مجاور کردند و مشاهده فرمودند که
ناخالصیهای فلز از آن جدا شد. امروزه این ترکیب را
برای جدا کردن طلا از سنگ معادن استفاده میکنند.
نکته جالب در آزمایشهای امام صادق (ع) این است که
ایشان برای اولین بار خاصیت آب سرد در سرعت دادن
به واکنشهای شیمیایی را به شاگردان خود آموزش دادند.
کاری که امروزه در عمل «الکترولیز» (جدا کردن مواد
با کمک جریان برق در آب) استفاده میشود.
مواد شیمیایی که امام جعفر صادق (ع) بهدست آوردند،
هفت قرن بعد در اروپا، به عنوان مواد سازندۀ «آبیِ پروس»
شناخته شد. آبی پروس مادهای است که برای جدا
کردن طلا از ناخالصیها به کار میرود. امام (ع)
به شاگردش جابر یاد داد تا علم شیمی را از قید و
بند افسانههای کهن و خرافات آزاد کند.
پنج شنبه 20 دیماه، سالروز شهادت
حضرت امام جعفر صادق (ع) است.
دوست، این روز را به شما تسلیت میگوید.
[[page 29]]
انتهای پیام /*