مجله کودک 248 صفحه 34

بچه­های«ماسایی» بچه­های جهان همه ساله، صدها هزار گردشگر از سراسر جهان به دیدار آداب و رسوم، فرهنگ و سنت­های قبیله­ی پانصد هزار نفری ماسایی می­آیند. محل سکونت این مردم، در جنوب کشور کنیا واقع در آفریقاست. اما ماسایی­ها در کشور همسایه­ی کنیا یعنی تانزانیا نیز ساکن هستند. سرمایه­ی اصلی مردم ماسایی، گله­های گاو آنهاست. هر طایفه­ی ماسایی با حک کردن نشان خود بر روی بدن گله­ها،آنها را از بقیه مشخص می­کند.آنها گله­ها را در «کرال»ها رها می­کنند. هر کرال، زمین وسیعی است که شامل 10 کلبه می­باشد و با بوته­های طبیعی از کرال دیگر جدا می­شود. پرورش بز و گوسفند اهمیت کمتری نزد مردم ماسایی دارد. پسرهای ماسایی، با بزرگ شدن، باید آموزش­های خاصی برای ادامه­ی زندگی ببینند. زندگی با حیوانات، مثلاً سوار شدن بر پشت گاو وحشی؛ یکی از آموزش­های پسران ماسایی است. آنها در جشنی 4 روزه به نام «یونوتو» این آموزش­ها را فرا می­گیرند. پس از اینکه پسرها بالغ و بزرگ شدند به آنها «موران» (فرد بالغ) می­گویند. آنها از طبقه بالایی اتمسفر می­گذرند...