مجله کودک 31 صفحه 12

داستان­های یک قل، دوقل قسمت بیست و سوم شکلِ شکلِ هم من نمی­خواستم شکلِ شکلِ محمدحسین باشم، مخصوصاً آن موقع­هایی که این محمد حسین مرا اذیت می­کرد. تازه این مامانی و بابایی هم بدتر ما را شکل هم می­کردند. هر چی که برای ما می­خریدند، مثلِ مثل هم بود. کفش، پیراهن، بلوز، نمی­دانم شلوار، دمپایی، دیگر، شورت و جوراب، همۀ همه­اش مثل هم بود. من دوست نداشتم این جوری باشد. بیشتر وقتها دلم می­خواست بعضی چیزهای من با محمد حسین فرق داشته باشد. می­خواستم قیافه­ام فرق داشته باشد. برای همین می­خواستم یک کاری بکنم که دیگر عین عین محمدحسین نباشم. برای همین وقتی بابایی خانه نبود، مامانی هم نبود و هیچ کس دیگر هم نبود و فقط من و محمد حسین بودیم، رفتم توی آینه اتاق مامانی اینها که از قدّ من بزرگتر بود، خودم را نگاه کردم. محمد حسین فضول هم آمد و هی