مجله کودک 31 صفحه 27

و باهوش خود را از راه زیرزمینی و تاریک قنات به داخل قلعه می­فرستاد و به آنها دستور می­داد که به درون قلعه بروند و سر و گوش آب بدهند. یعنی سر و گوششان را برای چند دقیقه در آب قنات فرو کنند تا هیچ کس آنها را نبیند و وقتی که هوا تاریک شد، داخل قلعه شوند و دربارۀ تعداد سربازان، سلاحها، ذخیرۀ مواد غذایی، زخمی­ها و یا قسمتهایی از قلعه را که امکان حمله از طریق آن وجود دارد، شناسایی کنند. در آن زمان سر و گوش آب دادن جاسوسان دشمن و بیرون بردن اطلاعات مهم داخل قلعه کار بسیار مهمی بود، به طوری که بسیاری از اوقات، موجب فتح قلعه توسط دشمن می­شد. هنوز هم با وجود اینکه سالهای بسیاری از آن دوران گذشته است و لوازم مدرن و پیشرفته­ای برای جاسوسی اختراع شده، اما هرگاه بخواهند پنهانی از چیزی خبردار شوند، از اصطلاح «سر و گوش به آب دادن» استفاده می­کنند.