رضا اسماعیلی
ماییم جاودانه
آن روزها که «شب» بود
فرمانروای میهن
فریاد برکشیدیم بر گوش شب «تو» و «من»
گفتیم مرگ و نفرت
بر هر چه ظلم و بیداد
آن روزها، من و تو در کوچههای فریاد
در یک فرصت مناسب، ایوا و وال ای خود را در گوشهای پنهان میکنند
[[page 16]]
انتهای پیام /*