مجله کودک 375 صفحه 7

کرد آسمان، با چشمِ خورشید در چشمهای من نگاهی. گفتم، مگر، ای آسمان، من با حرفِ خود کردم گناهی؟ او گفت: نه، امّا نگاهت انگار حرف دیگری داشت. ما را چرا میدید کوچک؟ از ما مگر بالاتری داشت؟ گفتم: بله. در سینة من مهر پدر صد آسمان است. در چشم من بالاتر از او تنها خداوند جهان است! کاپیتان و ایوا خوشحال و شادان از او میخواهند که گلدان را بیاورد.