مجله کودک 77 صفحه 20

اتفاقاً چسبت خیلی خیلی می­ارزید چون اگه نبود من باید سال رو با انگشت خونی تحویل می­کردم! حالا این لباسا رو بپوش و به ما افتخار بده سال تحویل رو کنار سفره ما باشی! هوراااا! آخ جون! پس... گدایی نیس دیگه؟ ... حتماً؟ ... ما آبروداریما! بدوین بریم سر سفره ،الان سال ، تحویل می­شه ها! ندو بیژبیژجان ، می­افتی مادر! نمی­دونم چرا واسه این که داستان بامزه بشه شلوار من باید جر بخوره؟؟! و سرانجام... اتفاقاً شلوارم با چسب زخما خیلی خوشگل­تر از خیاطی مامانم شد! بچه­ها سال نو مبارک!