مجله کودک 77 صفحه 28

جهان دوست روز شادمانی زمین مینای عزیز نامه پر مهر و محبت و البته مفصل! تو رسید. در کشور غریبی که من زندگی می­کنم رسیدن نامه از ایران،بوی خوشی را به همراه می­آورد که دایی40 ساله ترا به جهان پهناور فرهنگ و تمدن ایران می­کشاند. سوال­هایت را درباره نوروز و آداب آن خواندم. جالب است بدانی هفته گذشته مقاله مفصلی درمورد نوروز تهیه کردم و بر روی سایت اینترنتی دانشگاهمان قرار دادم. بخشهایی از آن، پاسخ پرسشهایت است. مثلاً حتماً برایت جالب است که بدانی نوروز در پیش از ورود اسلام با خرافاتی همراه بوده است که اگر بعضی آنها را برایت بنویسم،از تعجب شاخ در می­آوری ! مثلاً خاک نکردن مرده­ها یا حمام نکردن در آب گرم از عقاید خرافی نوروز پیش از اسلام بوده است. بگذار از دکتر شریعتی برایت نقل قول کنم که می­نویسد: اسلام، نوروز را جلای بیشتری داد و سنت ملی و نژادی را با ایمان و عشق مذهبی پیوند زد. از راز ماندگاری نوروز پرسیده بودی. عزیز بهتر از جانم؛ نوروز یک قرارداد مصنوعی یا جشن تحمیلی نیست. نوروز جشن جهان است و روز تجدید خاطره با طبیعت است. خاطره خویشاوندی ایشان با طبیعت. وقتی این مطالب را برای استادم می­گفتم برای لحظاتی دهانش باز مانده بود و با حیرت به من نگاه می­کرد. من هم نگران بودم که مبادا پشه­ای که دور فنجان قهوه­اش وز وز می­کرد داخل دهانش شود! از شوخی که بگذریم؛ نوروز در کشورهای دیگر هم گرامی داشته می­شود. همراه نامه چند عکس از تاجیکستان برایت پست کرده­ام که در آن مراسم نوروز در ورزشگاه شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان نشان داده شده است. همه ساله اهالی شهر،سبزه به دست به سمت این ورزشگاه می­روند و در یک مراسم با شکوه حلول سال جدید را جشن می­گیرند. بیش از این مزاحمت نمی­شوم. برای پدر و مادرت جداگانه نامه فرستاده­ام. راستی! عیدی­ات را هم فراموش نکرده­ام. چند روز آینده انشاا... به دستت خواهد رسید. ناقابل است. از دور روی ماهت را می­بوسم قربان تو دایی رضا