
اولین بار ستارهشناسی از دانشگاه کمبریج به نام «بل
برانل» در سال 1967 میلادی اولین پولسار را رصد کرد و
شناخت. در همان اوایل شناسایی پولسار ها، ستارهشناسان
فکر میکردند که ارسال این امواج مخصوص رادیویی، از
سوی موجودات زندهای در آنسوی فضا انجام میشود.
حتی بعضی ستاره شناسان به این موجودات خیالی نام «مردان
کوچک سبز رنگ» داده بودند!
بیشتر پولسارها، امواج رادیویی خود را هر ثانیه یک بار،
ارسال میکنند. آهستهترین پولسار شناختهشده تاکنون هر
4 ثانیه یک بار، پالس یا موج خود را ارسال میکند. سریعترین
پولسار جهان نیز هر 6/1 میلی ثانیه (هزارم ثانیه)، پالس یا
موج خود را منتشر میکند. دانشمندان میگویند هر چقدر
سرعت ضربان موج، پولساری آهستهتر باشد، آن ستاره
نوترونی قدیمیتر و پیرتر است.
«بل برنل» اولین رصد کنندهی پولسارها
بیش از650 پولسار تا کنون شناسایی و ثبت شده است اما
دانشمندان علوم فضایی عقیده دارند که ممکن است بیش از
یکصد هزار پولسار فعال دیگر هم در کهکشان ما (کهکشان راه
شیری) فعال باشند. حدس زده میشود که پولسارها نتیجه
متلاشی شدن سوپر نوواها باشند. سوپرنووا، مرحله نهایی و
انفجار عظیمی است که درمرحله آخرزندگی یک ستاره روی
میدهد. گفته میشود، تعداد زیادی سوپر نواوا در لبه کهکشان
راه شیری ما قرار دارند.
پولسار532 NOP، که در سحابی خرچنگ واقع در کهکشان
راه شیری قرار دارد جوان ترین پولسار شناخته شده است
که بر اساس تحقیقات از سال 1054 بعد از میلاد مسیح (ع)
در حال ارسال پالس و امواج مخصوص به خود است. سرعت
ضربان امواج این پولسار جوان 331 صد هزارم ثانیه است. اما
به تدریج سرعت ضربان این پولسار در حال کم شدن است.
پس از این کار، امپراتور بر تخت سلطنت
خود نشست و دستور داد تا رئیس دهکده
بالای کوه را به نزد او بیاورند.
[[page 19]]
انتهای پیام /*