گزارش
فرهنگی و هنری را دارد.
ماده 31 کار کودکان: کودکان نیازمند حمایت در
مقابل آن نوع کاری است که سلامت، تربیت و رشد
و پیشرفت او را مورد تهدید قرار دهد. دولت
موظف است حداقل سن برای انجام کار را تعیین
کند و شرایط کاری کودکان را تحت ضابط در آورد.
ماده 37 شکنجه و محرومیت از آزادی : هیچ
کودکی نباید تحت شکنجه، مجازات یا رفتار
ستمگرانه، بازداشت غیر قانونی و حبس و تعقیب قرار
گیرد. مجازات اعدام و حبس ابد بدون امکان آزادی،
در مورد خلافهایی که توسط اشخاص زیر 18 سال
انجام می شود به کلی ممنوع است. کودکان زندانی
باید از افراد بزرگسال جدا شوند مگر آن که به صلاح
کودک باشد که چنین نشود کودک زندانی باید از
حق دسترسی به مشاوره حقوقی یا مساعدتهای
دیگر و نیز دیدار با خانواده خود برخوردار باشد.
ماده 41 ترجیح ملاکهای بالاتر : هر جا که
ملاکهای قوانین ملی و بین المللی مربوط به حقوق
کودکان بالاتر از آن چه که در این اعلامیه پیش
بینی شده است، باشد، همیشه ملاکهای بالاتر را
باید به کار گرفت.
و...
و حالا 15 سال از صدور این اعلامیه می گذرد،
نوشته ای که شاید تنها قرارداد رسمی برای دفاع از
حقوق کودک و نوجوانان دنیا باشد و تنها مدافع
مکتوب برای آن که دیگر کودک و یا نوجوان امروز
رنج و محنت را بر خود نبیند، زیر آوارهای جنگ،
دفن نشود و آرزوهایش را به خاطر خودکامگی بزرگ
ترها!!! از دست ندهد، اما. .. راستی چرا هنوز کودک
سیاه پوست، سرخ، زرد، سفید و... زیر لب این جمله
را با اشک از هر کنار این کره خاکی زمزمه می کند؟
- «چه کسی حقوق من را باز پس
می دهد؟ »»
پی نوشت
عزیزان علاقه مند می توانند برای مطالعه کامل تر به اطلاعیه یونیسف و
مرکز حقوق بشر سازمان ملل متحد و یا ماهنامه «پیام یونسکو» شماره
752 (شهریور 17 ) مراجعه کنند.د تنها قرارداد رسمی برای دفاع ازگ
فرهنگی کودک باشد.
ماده 21 فرزندخانوادگی: در کشورهای که نظام
فرزندخواندگی را به رسمیت شناخته یا مجاز
دانستهاند، این امر با توجه به بیشترین منافع
کودک و از سوی مقامات ذی صلاح صورت گیرد و
با حمایت هم جانبه از کودک همراه باشد.
ماده 22 کودکان آواره : از کودک آواره یا کودک
خواهان پناهندگی باید حمایت مخصوصی به عمل
آید. وظیفه دولت همکاری با تمام سازمانهای
مربوط است که چنین حمایت و مساعدتی را برای
کودک فراهم می کنند.
ماده 23 کودکان نقص عضو: کودک دچار عضو
ناقص، نیاز به مراقبت ویژه، تحصیل و تربیت دارد تا
او را برای برخورداری از یک زندگی آبرومند و کسب
اعتماد به نفس هر چه بیشتر و منزلت و احترام
اجتماعی مساعدت کند.
ماده 24 بهداشت و خدمات بهداشتی : کودک
حق دارد از بالاترین سطح بهداشت و مراقبتهای
پزشکی برخوردار شود. دولتها باید بر گسترش
مراقبتهای بهداشتی اولیه و پیشگیرانه، آموزشهای
همگانی بهداشتی و کاهش میزان مرگ و میر
نوزادان به طور خاص تأکید و به تشویق همکاری
بین المللی در این زمینه اقدام کنند و بکوشند تا
هیچ کودکی از دسترسی به خدمات بهداشتی مؤثر
محروم نماند.
ماده 28 آموزش و پرورش : دولت حق کودک
به برخورداری از آموزش و پرورش را به رسمیت
می شناسد و خود را به رسمیت می شناسد و خود
را موظف می داند تا امکان آموزش ابتدایی رایگان
و اجباری را برای همگان فراهم آورد و دسترسی به
شکلهای مختلف آموزش متوسطه و آموزش عالی
بر اساس تواناییها را تضمین کند. نظم و انضباط
مدارس باید مطابق با حقوق و شئون کودک باشد.
دولت برای تحقق این موضوعات به همکاریهای
بین المللی اقدام خواهد کرد.
ماده 29 هدفهای آموزش و پرورش : هدف آموزش
و پرورش باید پرورش شخصیت کودک و نوجوان،
استعدادها و قابلیتهای مادی و معنوی او به کامل
ترین صورت باشد آموزش و پرورش باید کودک را
برای یک زندگی فعال در یک جامعه آزاد آماده سازد.
و در افزایش احترام به والدین کودک، به هویت
فرهنگی، زبان و ارزشهای معنوی او و نیز ارزشها و
زمینه فرهنگی دیگران بکوشد.
ماده 31 تفریح و سرگرمی و فعالیتهای فرهنگی:
کودک حق تفریح، بازی و مشارکت در فعالیتهای
ادامه ارتباط با والدین خود، در صورت جدایی از یک
یا هر دوی آنان است.
ماده 10 پیوستن دوباره خانواده: کودکان و والدین
آنها حق دارند هر کشوری را ترک کنند یا برای
پیوستن دوباره به یکدیگر یا ادامه ارتباط کودک و
والدین، دوباره به کشور خویش وارد شوند.
ماه 11 انتقال قاچاق و منع بازگشت: دولت
موظف است تا از ربودن و تحت حفظ نگه داشتن
کودکان به وسیله پدر و مادر یا شخص ثالث در
خارج از کشور ممانعت کند و اقداماتی در این زمینه
به عمل آورد.
ماده 12 آزادی عقیده کودک : کودک حق دارد
عقیده خود را آزادانه ابراز دارد و آن را در هر موردی
که به زندگیش مربوط می شود به کار گیرد.
ماده 13 آزادی بیان : کودک حق دارد که عقاید
خود را ابراز و بدون توجه به مرزها، اطلاعات کسب
کند واندیشهها یا اطلاعات خود را اعلام کند.
ماده 14 آزادیاندیشه، عقیده، مذهب : دولت
آزادیاندیشه، عقیده و مذهب کودک، و حق هدایت
کودک توسط والدین را محترم می شمارد.
ماده 15 آزادی اجتماعی : کودکان حق دارند با
یکدیگر ملاقات کنند، اجتماعات تشکیل دهند یا
به آنها بپیوندند.
ماده 16 محافظت از خلوت کودکان : امور خصوصی،
خانوادگی و مکاتبات کودکان در مقابل هر گونه
دخالت، هتک حرمت و افترا باید محافظت شود.
ماده 17 دسترسی به اطلاعات مناسب : دولت باید
دسترسی کودکان به اطلاعات از منابع مختلف را
تضمین کند و در تشویق رسانههای گروهی در
پخش اطلاعات سودمند اجتماعی و فرهنگی برای
کودکان بکوشد و در محافظت آنان در برابر مواد
اطلاعاتی زیان آور اقدام کند.
ماده 18 مسئولیت والدین : والدین در رشد و تربیت
کودک مسئولیت مشترک دارند و دولت باید در این
امر به والدین مساعدت کند.
ماده 19 حمایت در برابر سوء استفاده و بی توجهی :
دولت موظف است کودک را از همه گونه بدرفتاری
والدین یا دیگرانی که قیومیت او را بر عهده دارند،
محافظت کند و برای جلوگیری از هر نوع سوء استفاده
و بدرفتاری نسبت به آنان اقدامات مناسب اجتماعی
را به عمل آورد.
ماده 20 حمایت از کودک بی خانوار : دولت باید
به کودکان محروم از خانواده توجه خاصی بکند و
نمونه مناسب دیگری از خانواده یا نهاد جایگزین آن
را در این گونه موارد به وجود آورد. کوششهایی که
در این زمینه صورت می گیرد باید با توجه به زمینه
[[page 5]]
انتهای پیام /*