نوروز در سرزمینهای دیگر
در جمهوری آذربایجان مردم قبل از رسیدن نوروز خانهتکانی میکنند و لباس نو میخرند. آنها سعی میکنند فرشهای تازهای برای کف منازلشان ببافند. جدا از این آیینها، مردم آذربایجان در این روزها اعتقاد زیادی به فالها دارند. دخترها نیست میکنند و پشت در نیمهبازی گوش میایستند. آنها معتقدند که اگر حرف خوب و موافقی بشنوند، نیت فالشان برآورده میشود و اگر حرف نامناسبی بشنوند، نیتشان عملی نمیشود.
در قزاقستان در شب عید دختران روستایی غذایی به نام «اویقی آشار» میپزند که از گوشت اسب است. بین نامزدها و زوجهای جوان مرسوم است که به هم شانه و عطر هدیه کنند. آنها به این هدیه «سلت اتکیتر» میگویند یعنی «علاقهاور». در عید نوروز جوانان قزاقستان عروسکی میسازند و به گردنش زنگوله میبندند و عروسکی را روی اسب سرکشی بسته و ساعت سه صبح رها میکنند. این عروسکها نماد سال نو است که با صدای زنگوله، آمدنش را به مردم خبر میدهد.
در ترکمنستان، نوروز زمان برگزاری مسابقات مختلف است. مسابقاتی مثل اسبدوانی، کشتی، شاخزنی قوچها و شطرنج.
در قرقیزستان، نوروز فقط یک روز است یا اول و یا دوم فروردین که به 29 یا 30 روز بودن اسفند بستگی دارد.
در پاکستان به نوروز، «عالمافروز» میگویند. پاکستانیها تقویمی به اسم خبتری دارند و گروهها و دستههای مختلف دینی و اجتماعی صفحات اول این تقویم را به توضیح و تفسیر نوروز و اهمیت و ارزش آن اختصاص میدهند.
در افغانستان در اولین روز عید نوروز علمی به نام مبارک علی (علیهالسلام) برافراشته میشود و با برافراشته شدن آن، نوروز شروع میشود و تا چهل شبانهروز ادامه پیدا میکند. کسانی که حاجتی دارند یا بیمارانی که میخواهند شفا بگیرند، 40 روز پای این علم مینشینند. مردم افغانستان معتقدند اگر در برافراشته کردن علم، علم به آرامی و بدون لرزش و توقف از زمین بلند شود، سالی خوب پیش رو دارند وگرنه سال در پیش رو، آرام نخواهد بود.
در ترکیه عثمانی، حکیمباشی معجونی به نام «نوروزیه» تهیه میکرد. این معجون از دهها ماده مختلف تشکیل شده بود و عثمانیان معتقد بودند که این دارو میتواند بسیاری از درها را شفا بدهد.
[[page 5]]
انتهای پیام /*