چرا سیبهای این درخت زردند و آن یکی قرمز؟ چرا رنگ گلها فرق میکند؟ چرا آب توی تلمبه است؟ چرا گوشت کوب قلمبه است؟ و الی آخر. بزرگ هم که شد، راهبان همصومعه او، چون نمیدانستنمد چرا رنگ سیبها و گلها فرق میکند و چرا آب توی تلمبه است و چرا گوشت کوب قلمبه است، ترجیح دادند برای خلاص شدن از شر سؤالهای او، او را مأمور نگهداری باغچه نخود کلیسا بکنند البته نتیجهای عایدشان نشد چون حالا مندل با وجودی که دست از سر تلمبه و گوشتکوب برداشته بود، اما رفته بود سراغ نخودها و در واقع فقط شکل سؤالها عوض شده بودند چرا بعضی از نخودها صافاند و بعضی چروک خوردهاند، چرا این گیاه گل قرمز گاهی گل صورتی میدهد و سؤالهای باغچهای از این دست.
مندل بالاخره طاقت نیاورد و برای پیدا کردن جواب سؤالهایش دست به آزمایشهای علمی زد. او در فاصله سالهای 1856 تا 1864، ده هزار گیاه مختلف نخود پرورش داد و به مشاهده آنها پرداخت.
او متوجه شد که اولین سری نخودهایی که از آمیزش نخودهای ساقهبلند با نخودهای ساقهکوتاه به وجود امدند، همگی ساقهبلند بودند. بنابراین مندل نتیجه گرفت، صفت ساقهبلندی در نخودها، صفتی غالب است. وقتی این نخودهای ساقهبلند تولید مثل کردند، مندل متوجه شد که این بار همه نخودهای نوه، ساقهبلند نیستند و در ازای هر سه نخود ساقهبلند، یک نخود ساقهکوتاه بهوجود آمده که کوتاهی را از مادربزرگ یا پدربزرگ خود به ارث برده است. از این رو مندل صفت ساقهکوتاهی را برای نخود، صفت «مغلوب» نام داشت. مندل در سال 1884 از دنیا رفت و همه او را راهبی مهربان میدانستند که عمرش را با ور رفتن به باغچهها هدر داده بود ولی 16 سال بعد از مرگ او بود که مردم جهان فهمیدند که راهب مهربان چه دانشمند بزرگی بوده است. کشفیات مندل بیش از همه به کشاورزان، دامداران و پزشکان کمک کرد تا با استفاده از قوانین وراثت، در دو مورد اول، به نژادهای بهتر دست پیدا کنند و در مورد آخر، درد و مرضهای آدمها را شناسایی کنند.
مندل را به پدر علم ژنتیک هم میداند. همین.
علمی مرجان خوارزمی
[[page 29]]
انتهای پیام /*