مجله نوجوان 65 صفحه 7

در اینجا باز به احتمال زیاد سؤال دیگری تولید می شود با این مضمون که آیا هنرمند شدن واقعاً هیچ چیزی لازم ندارد ؟ ! اِ . . . ! عجب آدمی هستید شماها ! بابا می گویم نه ! . . . مگر شما فارسی حالی تان نیست ؟ ! . . . آقا جان نه ! هیچ چیز نمی خواهد ولی عیب ندارد ! حالا که اصرار می کنید آن چیزهایی که بهتر است داشته باشید را برایتان می گویم . هنرمند جدیداً در وهلۀ اوّل باید هلو باشد حالا اگر هم نبود به جهنم سیاه ! فدای سرتان خوشبختانه در قرن ما می شود دماغ را چید و سر بالا کرد ، لب و لپ بشریت را ورقلمبه کرد ، ابروی مصنوعی ! موی مصنوعی ! مژۀ مصنوعی ! خلاصه همه چیز مصنوعی به خود ضمیمه کرد و کلاً دکوراسیون صورت را ریخت پایین و یک جوری دیگر چید ! حالا آمدیم و شما از اینکه این همه بلا سرتان بیاورند وحشت زده شدید . باز هم مشکلی نیست . چه کاری هست ؟ ! شما که می خواهید بروید پولتان را بریزید توی جیب دکتر و آرایشگر ، بی زحمت شماره حساب را عوض کنید و آن پول زبان بسته بی صاحاب را به جیب تهیه کنندگان محترم واریز کنید و یک راست تشریف ببرید جلوی دوربین ! و امّا . . . می ماند یک دستۀ دیگر که روز تقسیم شانس یک نخود اقبال هم بهشان آب نخورده ! یعنی افرادی که نه ریخت و قیافۀ جالبی دارند نه پول مول درست و حسابی و نه اصولاً استعداد مستعداد قابل توجهی ، این دسته بروند چکار کنند ؟ ! آیا بروند یک قبر بکنند و صاف بخوابند تویش ؟ ! خدا نکند حرص نخورید که استرس اصولاً خوب نیست شما چرا نمی روید و خواننده نمی شوید ؟ ! . . . صدای خوب ؟ ! . . . نه بابا مگر خبر ندارید که جدیداً مرز های خوانندگی تماماً برداشته شده و هر انسانی که بتواند صدایی از مجرای حلقوی تولید کند قادر به خواننده شدن است ؟ ! . . . اگر نمی دانستید از این به بعد بدانید . منتها اینجا شما باید که یک خورده آ . . ., ! آعاعا . . .عاعا ! . . . به این معنی که شما وقتی زیر آواز می زنید حتماً و لزوماً می بایست احساس حرکات موزون را در شنونده خود ایجاد کنید . بنابراین اگر روزی پایتان به دفتر یک تهیّه کنندۀ موسیقی باز شد ؛ یادتان باشد خوب به سرمایه گذار محترم زل بزنید و عکس العمل او را موقع شنیدن صدایتان زیرنظر بگیرید و در صورت واکنشهایی نظیر بشکن و حرکات غیر ارادی ابرو و گردن ، شانه ها و دست های تهیه کننده ، پیشاپیش به خودتان تبریک بگویید . تا اینجا شما روش هنرمند شدن در سه سوت را یاد گرفتید حالا می ماند روش های سر زبان انداختن خودتان سه راه وجود دارد : 1- دوستی انداختن بابرو بچّه های مطبوعاتی ولو به زور پول چپاندن در جیب آن ها ! 2- این راه بیشتر به درد هنرمندان گرامی خواننده می خورد و به این صورت است که ابتدا هنرمند می آید و آهنگهایی را که جدیداً توی بورس هستند و مجوز ارشاد ندارد یک جورایی مجوزدارش می کند . اگر تغییر صدا بلد است که فبها ، اگر قیافه اش تو مایه های تولید کنندگان واقعی آثار مذکور هست که باز هم خوبه و امّا اگر هیچ کدام از این دو مورد برایش ممکن نیست می تواند بیاید و اصل آثار را به صورت اورژینال روانه بازار کند منتها باعکس و اسم خودش در اجرا های زنده هم که مشکل قبلاً حل شده است و فقط باید بر روی آهنگ الکی لب زد و ادا آمد ! در این طرز هنرمند شدن فرد به آسانی توسط هنرمندان مشهور بازاریابی می شود : 3- راه سوم استفاده از شبکه های آسان گیر و مهربان تلویزیون های فارسی زبان بین المللی است که مثل تلویزیون خودمان بدجنس نیستند . روش کار در این قسمت به این صورت است که شما یک هندی کم گیر می آوری و با یک بازیگر به شدّت گریم شدۀ جنس مخالف می زنی تو کوه و کمر و برای هم ادا و اطوار می آیید و کلیپ تهیه می کنید ، اگر شانس بیاورید و چهار تا شیخ پولدار عربی هم آن حوالی ماشینشان را پارک کرده باشند نور علی نور می شود و کلیپتان زیباتر و عقده خالی کن تر می شود . اگر هم نه عیب ندارد خدا درخت را خلق کرده برای اینکه چهار تا عاشق مخصوصاً از آن هندیهایش دورش بنشینند دیگر ! سرانجام وقتی کلیپت آماده شد ، آن را می فرستی برای این شبکه های جیگر و از فردا یک خودکار نه ببخشید یک روان نویس با کلاس می گذاری تو جیبت و راه می افتی می روی توی خیابان برای امضا دادن . . . ! این بود یک مشاوره شغلی مفت و مسلم آن هم فقط چون شما هستید !