مروری بر تاریخچۀ عینک
به نظر می رسد در زمان مصریها ، یونانیها و رومی های باستان هیچ گونه وسیله ای برای کمک به بینایی وجود نداشته است . با توجه به نامۀ یک فرد از اهالی روم که صد سال پیش از میلاد مسیح نوشته شده و در آن عنوان می کند که به خاطر سن زیادش و اینکه دیگر به دلیل ضعف بینایی نمی تواند مطالعه کند از شغلش استعفا می دهد ، این نظر تأیید می شود . مشهور است که یکی از ادیبان رومی به نام « سینکا » که در سال چهارم پیش از میلاد می زیسته است کتابها را با نگاه کردن از طریق یک کرۀ شیشه ای پر از آب که باعث بزرگ نشان دادن حروف می شده مطالعه می کرده است . نرون پادشاه معروف رومی از یک زمرد که آنرا نزدیک چشمش نگه می داشته است برای تماشای جنگ گلادیاتورها استفاده کرد است . البته این دلیل کافی برای این نیست که بگوییم رومیها از خواص لنزها اطلاعی داشته اند زیرا این احتمال وجود دارد که نرون از زمرد به خاطر رنگ سبز آن که باعث کاهش نور خورشید می شود استفاده می کرده است .
قدیمی ترین لنز شناخته شده که در خرابه های باستانی کشف شده از کریستالهایس سنگی طلا داده شده ساخته شده است و قطر آن حدود 4 سانتی متر است .
در حدود صد سال بعد از میلاد مسیح سنگ مخصوص مطالعه یا آنچه که ما آن را به عنوان عدسی می شناسیم به وجود آمد . این وسیله در واقع قطعه ای از یک کرۀ شیشه ای بود که در
[[page 16]]
انتهای پیام /*