شمشیر بازی ورزش روزگاران کهن است . فن شمشیر زدن و استفاده از آن برای حمله و دفاع ، تاریخی بسیار دراز دارد . شمشیر مهمترین اسلحة بشر ، طی چندین هزار سال بوده است و به همین دلیل است که این ورزش تاریخ روشن دارد و مدارک زنده و گویایی در موجودیت آن وجود دارد . در دوران باستان و در تمدن های بزرگی مانند ایران و روم و یونان و مصر ، جنگاوران و دلاور مردان در مبارزات خود از شمشیر بیشترین استفاده را می کرده اند و به همین دلیل برای قدرت یافتن در به کار بستن شمشیر به آموزش زیر نظر مربیان و استادان با تجربه می پرداختند .
در معابد مصر باستان نقش های برجسته ای بر روی سنگ وجود دارد که تاریخ آن به 1190 سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد و شمشیر بازهایی را در حال شمشیر زدن و مسابقه دوستانه نشان می دهد . در بیشتر مجسمه ها و حجاری های مربوط به تمدن های باستانی ، جنگاورانی مسلح به شمشیرهای گوناگون دیده می شوند .
تاریخجه شمشیر بازی در جهان
کارشناسان ورزشی با توجه به مدارک موجود معتقدند که ورزش شمشیر بازی در ابتدای قرن چهاردهم میلادی در اروپا متولد شده است . کشور آلمان پیشگام این ورزش سلحشوری است . در ابتدای قرن پانزدهم ، شمشیر بازی از آلمان به ایتالیا راه یافت و در قرن شانزدهم در همه اروپا متداول شد مدارس شمشیر بازی به آموزش علاقمندان این ورزش پرداختند اما انگیزه آن بود که خود را مهیای دوئل (جنگ تن به تن) کنند .
در اواخر قرن 19 میلادی که بسیاری از کشورها دوئل را ممنوع اعلام کردند ، زمینه بسیار مساعدی برای گسترش شمشیر بازی به عنوان ورزش فراهم شد و باشگاه های متعددی تأسیس شد تا به تربیت شمشیر بازان بپردازند . در سال های آخر قرن 19 ورزش شمشیر بازی به قدری در اروپا متداول بود که حتی قبل از تصویب مقررات مربوط به آن ، جزو مسابقات رسمی اولین دوره بازی های المپیک (آتن - 1896) قرار گرفت . در سال 1914 کنگرة بین المللی کمیته های المپیک سراسر جهان در پاریس تشکیل شد و مقررات فدراسیون بین المللی شمشیر بازی مورد تصویب قرار گرفت .
تاریخچة شمشیر بازی در ایران
ورزش شمشیر بازی برای نخستین بار به همت میر مهدی ورزنده در ایران معرفی شد و اندک اندک به خصوص در مدرسة نظام آن روز آموزش داده شد و گسترش یافت .
در سال 1328 سه نفر از جوانان ایرانی که برای تحصیل به اروپا رفته و هنگام تحصیل با ورزش شمشیر بازی آشنا شده بودند ، در بازگشت به ایران کوشش زیادی به عمل آوردند و سرانجام موفق شدند فدراسیون شمشیر بازی ایران را تأسیس کنند . این سه تن عبارت بودند از ابتهاج ، نیر نوری و بصیر . « آندره مرات زی » اولین مربی خارجی بود که از ایتالیا به ایران آمد . پس از او در سال 1325 مربی دیگری به نام اینلیو پارساریلو به ایران آمد و مدت 10 سال در خدمت شمشیر بازان ایرانی بود . در سال 1345 اولین دوره مسابقات بین المللی جوانان در ایران و در تالار ورزشی تازه تأسیس 7 تیر واقع در ضلع شمالی پارک شهر تهران برگزار شد . در این مسابقات ، پیر فری رئیس فدراسیون بین المللی شمشیر بازی هم حضور یافت و با کمک او بود که سه شمشیر باز برجسته ایرانی « شاپور زرنگار و عباس افضلی » برای گذراندن دورة عالی مربیگری به فرانسه رفتند و در مؤسسه ملی ورزش فرانسه به فرا گرفتن اصول پیشرفته این ورزش پرداختند . آن ها پس از بازگشت به ایران مربی تیم های ملی شمشیر بازی ایرانی شدند .
فاطمه احمدی
[[page 20]]
انتهای پیام /*