مجله نوجوان 80 صفحه 5

جنگ خندق یا احزاب در سال پنجم هجری ، جنگی سرنوشت ساز بود که امید مشرکین قریش را برای شکست دادن مسلمین ناامید کرد . مهم ترین واقعه ای که در این جنگ پیش آمد ، کشته شدن عمروبن عبدود به دست علی علیه السلام بود . حضرت رسول صلی الله علیه و آله ضربت علی را در روز خندق از عبادت ثقلین والاتر شمرد . شرح آن را در کتاب های تاریخ باید خواند . عمروبن عبدود قوی ترین جنگجوی تاریخ عرب بود و چنان از خود راضی و مغرور بود که در آغاز رو به رو شدن با علی می گفت : " تو خیلی جوانی و حریف من نیستی ، با ابوطالب هم آشنا بودم و میل ندارم تو به دست من کشته شوی ." و علی در جواب گفت : " کار ، کار آشنایی و پیری و جوانی نیست . من میل دارم اگر ایمان نیاوری تو را در راه خدا بکشم ." عمرو بر اسبی کارزار دیده سوار بود و حضرت امیر پیاده به میدان آمده بود . چون عمرو نمی خواست غرور خود را بشکند ، به اشاره علی از اسب پیاده شد و اسب خود را پی کرد و دو مبارز در میان گرد و غبار به گیر و دار پرداختند . در زمان کوتاهی علی ، شمشیری بر پای او فرود آورد و هیکل عمرو بر زمین افتاد . مسلمین صدای تکبیر برآوردند و مشرکان در بیم افتادند و همین ضربت بود که مایه شکست دشمن شد . بعد از لحظه ای حضرت امیر آمد که سر عمرو را جدا کند . عمرو بر پشت افتاده بود و قادر به حرکت نبود اما همین که علی نزدیک شد ، عمرو دشنامی داد و آب دهان به صورت علی انداخت . با این کار حضرت علی دست از کار بازداشت و برخاست و قدری در میدان قدم زد و دوباره برگشت . عمرو پرسید : " چرا رفتی و کار را تمام نکردی ؟!" علی فرمود : " کار ما برای خداست . وقتی تو آب دهان بر من انداختی ، خشمگین شدم و نمی خواستم غضب شخصی درامر حق دخالت کند . اینک آرام شده ام و برای رضای خدا عمل می کنم ."