مجله نوجوان 88 صفحه 3

سرمقاله با روح قرآن مهربان باشیم تکرار بعضی از کارها به مرور زمان تبدیل به یک رسم می شود . مراسم و برنامه های ماه مبارک رمضان نیز از این قاعده مستثنی نیست . همۀ ما عادت کرده ایم که لحظاتی قبل از اذان مغرب تدارک سفره افطاری ببینیم و تا پاسی از شب از پای تلویزیون تکان نخوریم و سریال های مختلف را از شبکه های سیما دنبال کنیم و دعا و ثنا و اعمال ویژه این ماه را که موجب تطهیر روح و تزکیه نفسمان می شود ، لابلای سریالها و سفره رنگین افطاری ، قضا کنیم ! در کنار همه آداب و رسوم جدید ماه مبارک ، نمایشگاه قرآن را نیز نباید فراموش کرد . نمایشگاهی که هر ساله به مناسبت این ماه برگزار می شود و هدف آن ترویج و توسعه فرهنگ قرآنی است . هنرمندان بسیاری در طول سال تمام تلاش خود را می کنند که بتوانند جلو های جدید از قرآن کریم خلق کنند . جلو های که بتواند جاذبه بصری این معجزه آسمانی را به رخ بکشد . خطاطان ، ارائه های جدید و متفاوتی از آیات قرآن ابداع می کنند و بستر های جدیدی را برای این کار آزمایش می کنند . از ریزترین و نازک ترین چیزها مانند مو و برنج گرفته تا کتیبه های 50 متری و 100 متری ، بر روی موادی همچون چرم و چوب و سنگ و خاک و کاشی . نقاشان نیز با صرف زمان و انرژی فراوانی به زیبا سازی هر چه بیشتر این کتاب آسمانی می پردازند از تذهیب و طلاکاری و نگارگری گرفته تا تصویرسازی قصص قرآن و آیات مختلف . هر یک سعی دارند در این رقابت گوی سبقت را از دیگری بربایند و هر چه بیشتر موجبات شگفتی بازدیدکنندگان را فراهم سازند . به حق ، این شگفتی رخ می دهد . گواه آن ، صف طولانی مردم منتظری است که برای دیدن کلمه الرحمن بر روی دانه برنج ساعت ها می ایستند که بلکه نوبت به آن ها برسد و بتوانند از داخل چشمی یک دستگاه میکروسکوپ ، هنر آن هنرمند شگفتی ساز را ببینند . هنرمندی که به سبب عدم لرزش دست توانسته چنین پدید های را خلق کند و به جهانیان ارائه دهد . فقط یک ایراد کوچک وجود دارد و آن هم این است که برای استفاده از هنر ایشان باید نفری یک دستگاه ریزبین مانند ذره بین یا میکروسکوپ داشته باشیم تا بتوانیم از هنر ایشان بهره ببریم . وقتی از نمایشگاه بیرون می آییم ، خیلی چیزها دیده ایم ولی هیچ تغییری در ما به وجود نیامده است . روح ما هیچ چیز جدیدی را تجربه نکرده و کمکی به تطهیر روحمان نشده است . ما تنها شگفتی دیده ایم اما از معنای قرآن ، از اعجاز لفظی آن و از مفاهیم تکان دهنده این کتاب آسمانی بهر های نبرده ایم . ما مسحور شگفتی هنر شده ایم شگفت زده از توانایی هنرمند . همه آن ها ، توانایی هنرمند قرآنی است نه خود قرآن . این آثار نمی تواند دل ما را بلرزاند ، چونان که معنای آیات قرآن دل شنونده را می لرزاند و اشک به چشم ، جاری می سازد . ای کاش نمایشگاهی برگزار شود که بعد از آن ، قانون قرآن در روح و جسم و فرهنگ و زندگی ما جاری شود . ای کاش . . . !