مجله نوجوان 88 صفحه 19

کد : 133637 | تاریخ : 17/06/1395

مسجد شیخ لطف الله این مسجد بی نظیر که شاهکار دیگری از معماری و کاشی کاری قرن یازدهم هجری است . به فرمان شاه عباس اول در مدت هجده سال بنا شده و معمار و بنای مسجد ، استاد محمدرضا اصفهانی بوده است . تزیینات کاشی کاری آن در داخل از کاشی های معرّق پوشیده شده است . باستان شناسان خارجی در مورد عظمت معماری این مسجد گفته اند : « به سختی می توان این بنا را محصول دست بشر دانست . » مسجد شیخ لطف الله یکی از زیباترین آثار تاریخی اصفهان است که چشم هر تماشاکنند های را خیره می کند و همگان را نسبت به هنرمندانی که در انجام آن دخیل بوده اند ، به اظهار تحسین و اعجاب وامی دارد . این مسجد که در ضلع شرقی میدان امام و مقابل عمارت عالی قاپو واقع شده و به واسطه کاشی کاری های معرق داخل و خارج گنبد و کتیبه های بسیار زیبای خط ثلث که مقداری از آن ها به خط علیرضا عباسی است ، زیبایی و ظرافت کم نظیری دارد . این مسجد که شاهکاری از معماری و کاشی کاری ایران در نیمه اول قرن یازدهم هجری است ، به فرمان شاه عباس اول ساختمان آن شروع شده و سر در زیبای آن در سال 1012 هجری به پایان رسیده است . سال اتمام بنای مسجد و تزیینات کاشی کاری آن و نام استاد سازنده آن در داخل محراب معرق نفیس مسجد به خط نستعلیق سفید بر زمینه کاشی لاجوردی به این صورت ذکر شده است : « عمل فقیر حقیر محتاج به رحمت خدا محمدرضا بن استاد حسین بنای اصفهانی 1028 » . درباره وجه تسمیۀ مسجد شیخ لطف الله باید گفت که شیخ لطف الله اصلاً از روستا های جبل عامل یعنی لبنان کنونی بوده است و خاندان او همه از فق های امامیه بوده اند ، چنانکه پدر و جد و جد اعلا و پسرش همه به این عنوان اشتهار داشته اند . به مناسبت سعی پادشاهان صفوی در ترویج احکام مذهب تشیع و تشویق و اکرام فق های آن ، شیخ لطف الله عاملی نیز مانند جمع کثیری از علمای بحرین و جبل عامل در اوایل عمر از موطن خود به قصد ایران عازم شد و ابتدا در مشهد مقدس اقامت گزید و در آنجا پس از استفاده از محضر علمایی از جمله ملاعبدالله شوشتری ، از جانب شاه عباس به خدمت آستان رضوی منصوب گردید و تا تاریخ فتنۀه ازبکان و دست یافتن ایشان بر مشهد ، در آن شهر مقیم بود . سپس از شر ازبکان به قزوین پناه جست و در آنجا به کار تدریس مشغول شد . شاه عباس او را از قزوین به اصفهان آورد و در سال 1011 هجری در جنب میدان امام ، مدرسه و مسجدی را که هنوز هم به نام او شهرت دارد ، جهت تدریس و اقامت وی پی نهاد . بعد از آن که مدرسه و مشهد شیخ لطف الله برای تدریس و نمازگزاری او مهیا شد ، این مرد جلیل محترم در آن مدرسه که امروز وجود ندارد مقیم شد و در مسجدی که برای معرفی آثار هنری ایران خوشبختانه صحیح و سالم مانده و آرزومندیم قرن های دیگر نیز با مراقبت فرزندان ایران ، پایدار بماند ، به تدریس مشغول شد و شاه عباس برای تآمین معاش او وجهی را معین و مقرر داشت .

[[page 19]]

انتهای پیام /*