
شعر دکتر ابوالحسن صادقی پناه
برای با تو نشستن
. . . و چای ، دغدغه عاشقانه خوبیست
برای با تو نشستن بهانه خوبیست
حیاط آب زده ، تخت چوبی و من و تو
چقدر بوسه ، چه عصری ، چه خانه خوبیست
قبول کن ! به خدا خانه شما سارا !
برای فاخته ها آَشیانه خوبیست
غروب اول آبان ، قشنگ خواهد بود
نسیم و نم نم باران ، نشانه خوبیست
بیا به کوچه که « فردیس » ، شاعری بکند
که چشم تو غزل عامیانه خوبیست
کرج ؟ !
- سوار شو !
آقا ! صدای ضبط اگر . . .
- نخیر ، کم نکن آقا ! ترانه خوبیست
صدای شعله ور « گل نراقی » و باران
فضای ملتهب و شاعرانه خوبیست
مطابق نظر ماست هرچه هست ، عزیز !
قبول کن که زمانه ، زمانه خوبیست
***
به خانه باز رسیدیم ، چای می خواهم
برای با تو نشستن بهانه خوبیست
[[page 23]]
انتهای پیام /*