مجله نوجوان 95 صفحه 11

آتش نهفته آمد سپیده ای که ، شعر از تو جان بگیرد احساس زنده بودن ، در من توان بگیرد من باشم و دوباره ، سرسبزی سرودن خاموشی عواطف ، در من زبان بگیرد غم های بی شکوهم ، رخت از زمین ببندد در آن طرفتر از خاک ، قدری مکان بگیرد از آتش نهفته ، در واژه های خاموش خورشید شعله ای تا ، در آسمان بگیرد برخیزد از زمستان ، پروانة تخیّل در چارچوب سینه پرواز جان بگیرد مصطفی محدثی خراسانی