مجله نوجوان 128 صفحه 3

آداب دانان دیگرند... هفتۀ پیش تا اینجا گفتیم که دعا کردن اسباب و وسایل خاصّی دارد و اگر این اسباب و وسایل مهیّا نباشد دعا کردن نتیجۀ مطلوبی در پی نخواهد داشت. یکی از این اسباب و لوازم، آداب دعا کردن است. البتّه این موضوع با آنچه مولانا در داستان موسی و شبان نقل می‏کند متفاوت است و نباید با آن اشتباه شود. در آن داستان چون مسأله ارتباط بنده با معبود مطرح شده است مولانا گفته است: هیچ آدابی و ترتیبی مجو هر چه می‏خواهد دل تنگت بگو این بیت عوام مردم را مدّ نظر دارد و به گمان من از خواصّ مردم و از بندگان مؤمن خدا که مثل من و شما چند کلاس هم درس خوانده‏اند، انتظار می‏رود که در هنگام گفتگو با معبود یگانۀ هستی آداب بندگی را نیز به جا آورند. به خاطر همین آداب است که بزرگان ما با وضو با خدا نیایش می‏کنند و با وضو با خدا حرف می‏زنند. یادتان باشد که اولین فایدۀ با وضو بودن این است که شیطان از ذهن و فکر شما دور می‏شود و شما آمادگی بیشتری برای حرف زدن با خدا پیدا می‏کنید. یکی دیگر از آداب دعا کردن خضوع و خشوع در برابر معبود یگانه است. اویی که دعا می‏کند باید به این درک رسیده باشد که یگانۀ هستی، ذات اقدس حضرت حق است و باقی موجودات، وجود خویش را از رحمت او یافته‏اند و در حقیقت تنها اوست که موجود است و هیچ چیز به غیر از او نیست و بندگان نیز نخواهند بود مگر اینکه جزئی از او باشند که خود حضرتش فرمودند: «کلّ شیٍ هالک الّا وجهُهُ» این نکته را هم فراموش نکنید که خداوند دلشکستگی بندگانش را دوست می‏دارد و چنان که خود فرموده‏اند خداوند در دلهای شکسته خانه دارد و به همین خاطر دعای دلهای شکسته را زودتر مستجاب می‏کند پس هر وقت دلتان شکست و احساس دلتنگی کردید یادتان باشد که زیر باران رحمت خداوند هستید و دعا کردن را فراموش نکنید. سومین نکته در آداب دعا کردن این است که در دعا بهترین چیزها را از خدا بخواهیم و آن بهترین چیزها را با بهترین کلمه‏ها و بهترین جمله‏ها از خدا بخواهیم. نیایش باید پر محتوا و زیبا باشد و این چیزی است که شاید همۀ ما آن را بلد نباشیم؛ یعنی شاید ندانیم آن چیزهای خوب را با چه زبانی از خدا بخواهیم یا اصلاً فکر کنیم که زبان و دهان ما به خاطر گناهانی که می‏کنیم لایق گفتگو با خداوند نیست. آن وقت است که خدا را با زبان و دهان آدمهای پاک می‏خوانیم یعنی دعاهایی را می‏خوانیم که پیش از این از زبان امامان معصوم ما علیهم‏السلام نقل شده است. کتاب مفاتیح‏الجنان که حاج شیخ عبّاس قمی آن را گردآوری کرده است مجموعه‏ای از دعاهایی را که از امامان معصوم نقل شده است، در خود دارد. در هفته‏های آینده، البتّه اگر زنده بودم و اگر خدا خواست، دربارۀ این کتاب چیزهایی بیشتری برایتان خواهم نوشت.