مجله نوجوان 130 صفحه 27

خیــال ما همـان هستیـم کـه بـه آن می­اندیشیم. ما همـان اندیشة خود هستیم. بـه هر چه ببندیشــیم همـان هستیم. خیـال، نیرویی است که بیشتر آدمها را بـه حرکت وا می­دارد. آدمی اول چیزی را در خیـال می آفریند، سپس به دنبال آن حــرکت می­کند تــا بـه آن برسد. اندیشه و خیـال،دو بال نیرومندند کـه می­توان با آنها بـه پرواز در آمد. اگراندیشه و خیال برای رسیدن به نیکی به حـرکت در آیند، آدمی را بـه آسمـانِ آبـی و زلال شـادی و آرامش و سعادت می­رسانند؛ و اگر.... پس بـاید خیـال را و اندیشـه را تـربیت کرد تـا بـه هر جایی نروند. اندیشیدن بـه نیکیهـا و پـر کردن ظرف تخیـل از نیکـی­ها، قـدم اول بـرای نیـک شـدن اسـت. یکی از راههـای تربیت خیـال، آمـوختـن دانش و انـدیشیدن در نــظام آفـرینش اسـت کـه ذهن را منظم و نیرومند مـی­کند. اگـر مـا خیـال را به کار نگیـریم و بـه کارهـای مثبت وانداریـم، خیـال مانند اسبـی وحشی و سرکش ما را بـه دنبـال خـود مـی کشاند و هـرجـا بخـواهد می برد. رام کردن و در اختیار گرفن نیروی خیال، راز موفقیت بزرگان علم و هنر و معرفت است.