مجله نوجوان 136 صفحه 4

گفتگو گفت و گوی اختصاصی با مژگان بهمنش عادل بزدوده؛ عروسک ساز دوست نوجوانان من نوکر عروسکها هستم «کپل»؛ «مخمل»، «زی زی گولو» و... عروسکهایی هستند که نه تنها در ذهن کودکان و نوجوانان که در خاطر بسیار از بزرگترها هم ماندهاند. «عادل بزدوده» جان دهندۀ این عروسکها، معتقد است راز ماندگاری این عروسکها تشکیل مثلث، عروسک ساز، عروسک گردان و صدای عروسک است که اگر در خور هم نباشند، هرگز یک عروسک ساخته نخواهد شد. ورود شما به دنیای عروسکها چگونه بود؟ دوران نوجوانی من در کتابخانههای کانون سپری شد، شانس من و همسالان من بود که آقای «اُسکار باتک (واتک)» دانشجو و مترجم او در دانشگاه، همراه او بود. او خود یکی از پیشکسوتان هنر نمایش عروسکی است. این هنر در دانشگاه هنرهای دراماتیک پایه گذاری شد و در کانون نهادینه شد. خُب، چون من در کانون بودم این هنر را دیدم و فهمیدم که چه رشتۀ ناب و دوستی داشتنی­ای است و چقدر محبت در عروسک نفهته است. اگر قرار باشد مقایسه­ای بین نمایش عروسکی در ایران و کشورهای خارجی داشته باشیم، الان ایران در چه مرحله ای قرارگرفته­است؟ نمایشهای عروسکی در کشورهای اروپایی و آسیایی شرقی مثل چین وژاپن چند صد سال سابقه دارد. در حالیکه اوج شکوفایی تئاتر عروسکی در کشور ما برمی­گردد به دوران صفویه و قاجار، البته مدتی هم منسوخ