مجله نوجوان 136 صفحه 26

قربان ولیئی در آینۀ شعر درختی است بالنده بالا ازینجا که ما تا سرود و ترانه سوی بی سویی شاخ و برگش براو رُسته بسیار و بسیار ترها جوانه * یکی شاخه از آن در آن سوی چادر شبِ ابر- همین آسمانهای آبی برآن کهکشانها و انبوهاندو هوار سحابی همان دستمالی - که می­گویند- پُر ازگلابی. * درختی است درگوشۀ گوشۀ باغ سبزی که کس انتهایش ندیده که گر با نگاهان عریان زتکرار بینی در آن باغ درختان از این گونه بسیار بینی... محمد رضا شفیعی کدکنی