داستان این فیلم در گروه سنی نوجوان بسیار جذّّّاب
است. نوجوانان معمولاً عجلۀ زیادی برای رسیدن به
بزرگسالی دارند و همواره کنجکاو هستند که از آیندۀ
خود با خبر شوند. در این فیلم این آرزو به حقیقت
میپیوندد و ماشین زمان، افراد را قادر میسازد تا در
دورههای مختلف تاریخی حرکت کنند و نه تنها از
آینده، بلکه از گذشتۀ مبهم خود هم با اطلاع شوند.
اهمیت خانواده در این فیلم هم، مانند سایر محصولات
جدید دنیای سینمای غرب مورد توجه قرار گرفته
است. وقتی کاراکترهای این فیلم دچار مشکل میشوند
با تکیه به خانواده خود و با حمایت آنها میتوانند
از مشکل خلاص شوند. نکتۀ قابل توجه دیگری
که در این فیلم وجود دارد، توجه به افراد ضعیف
اجتماع است. اگر از آنها دستگیری نشود و به آنها
امکان بروز استعداداتشان داده نشود ممکن است در
آیندۀ آنها نقشی مخرب داشته باشد و در آنجا ایجاد
نوعی عقده کند. روانشناسان معتقد هستند که بسیاری
از مشکلات افراد ریشه در کودکی آنها دارد.
روند پیشرفت علم و دانش و اختراعات مختلف در این
فیلم به نقد کشیده شده است و بار دیگر بر این نکته
تأکید میکند که اگر این ابزار در خدمت بشر قرار نگیرد. علیه او عمل میکند و او را به نابودی میکشاند.
این فیلم از نظر مضمون کلّی، شباهتهای بسیاری به
کارتون «رباتها» دارد. در بخشی از فیلم که آینده را به
نمایش در آورده است، این شباهتها بیشتر به چشم
میخورد ولی در این فیلم، بر خلاف فیلم «رباتها»
که فضای طراحی شدۀ آن بسیار سخت و به شدّت
فلزی به نظر میرسید. فضا سازی لطیف و نرمی
طراحی شده است. تنوع رنگهای شاد و حضور حبابهای
صابون، رؤیایی کودکانه را تصویر میکند که همگان را
به وجد میآورد.
با اینکه این فیلم اولین اثر سازندۀ آن است بسیار مورد
توجه قرار گرفته است و جزو آثار موفق دیسنی به شمار
میآید.
نکتۀ برجستۀ فیلم این است که نشان میدهد آینده
میتواند شکلهای مختلفی داشته باشد. زشتی یا زیبایی
آن امروز معلوم میشود چون امروز شروع فردا و آینده
است.
[[page 29]]
انتهای پیام /*