مجله نوجوان 164 صفحه 34

شعر مرجان حمیدی چشمهای تو همین که دستم سقف آسمانت باشد هیچ ستاره‏ای دلواپس باران نیست تا روشنای یک آغاز را بهانه کنی چه خیالی! شب چیزی جز چشمهای تو نیست که در هر صبح گم می‏شود طرح خورشید نه طلوع داشت نه غروبی آفتابگردانها اگر نمی‏چرخیدند