سرمقاله
سیستم ببندیم خفن
امروز تصمیم گرفتهام راز مهمی را با شما در میان بگذارم.
راز بزرگی که میتواند تأثیر شگرفی در بالا رفتن تواناییها و
قابلیتهای شما داشته باشد. رازی که میتواند شما رابه یک قهرمان
تبدیل کند. پس با دقّت بخوانید ببینید چه میگویم.
فرض کنید:
فرض کنید میخواهیم ماشین
سواری درستکنیم.اوّل 4 تا لاستیک
میآوریم و میاندازیم روی زمین، بعد
محورهای چرخها را روی آن میاندازیم و فرمان را هم روی آن پرت میکنیم، اتاقک ماشین را هم میاندازیم روی این تپّهای که درست کردهایم و یک موتور 8 سیلندر هم میگذاریم بالای اتاقک و باقی وسایل لازم را هم به این راحتی اضافه میکنیم و روی همۀ اینها بنزین میریزیم.آن وقت مثل دیوانهها
منتظر میایستیم تا ماشین ما سر پا
بلند شود و حرکت کند ولی متأسفانه
این اتفاق نمیافتد. چرا که برای حرکت ماشین باید بین اجزای آن ارگانیسم به وجود بیاید یعنی محورها به چرخها و فرمان به محورها متصل شود. بنزین درون محفظۀ موتور بسوزد و پیستون،
میلگاردان و نهایتاً چرخها را به
حرکت درآورد. این اجزا وقتی
میتوانند مفید باشند که نقش خود
را در کل سیستم به عهده بگیرند.
فرض کنید:
یک اسلحه وقتی خوب شلیک
میکند که باروت درون پوکه منفجر
شود و مرمی به حالت دورانی از
لولۀ اسلحه خارج شود ولی اگر ما
مقداری باروت را با پوکۀ خالی و
مرمی خارج از پوکه در یک جا جمع
کنیم و آتش بزنیم، هیچ شلیکی
اتفاق نمیافتد. منظورم از ارگانیسم
دقیقاً همین است. یعنی باروت
و پوکه و مرمی و باقی قسمتهای
اسلحه باید سرجای خودشان باشند
تا کار خودشان را انجام دهند.
دقت کنید:
در بدن انسان هم همینطور است.
قلب باید بتپد و مغز باید فرمان
دهد. گلبول سفید هم باید جنازۀ
دوستانش را بخورد. هیچ
عضوی در بدن حق
ندارد کار دیگر
اعضا را انجام
بدهد. اگر بدن ما دارای این ارگانیسم نبود وضعیت بدن ما درست عین ادارات کشورمان میشد.
نتیجه میگیریم:
از دو مثال بالا نتیجه میگیریم که
صرف داشتن اجزاء برای رسیدن به
هدف کافی نیست بلکه اجزاء باید در
کنار هم یک سیستم را تشکیل بدهند.
تواناییها و قابلیتهای ما درست
مثل باروت و پوکه و مرمی است
که همینطوری قاطی و پاتی روی هم
ریخته شده است.
هر کدام از استعدادها و دانستههای
ما درست مثل قطعات همان ماشین
است که باید روی هم سوار شود تا
ماشین ذهن ما به سمت موفقیت
حرکت کند.
پس لازم است که استعدادهایمان
را بشناسیم و بفهمیم که چه طوری
باید آنها را در کنار هم قرار دهیم و
چه نسبتی باید بین اجزای آن برقرار
کنیم تا سیستم کاملی در ذهن ما شکل بگیرد.
این سیستم برای هر آدمی متفاوت
است. ما باید سیستم ذهنی مناسب
خودمان را کشف و طراحی کنیم.
[[page 3]]
انتهای پیام /*