مجله نوجوان 165 صفحه 17

در شکستیم و نیم نیم شدیم سید احمد! عجب یتیم شدیم تو سراپا نیاز بودی و بس تو تمام نماز بودی و بس آه ای مهر! مهر خورشیدی با که و از که می‏درخشیدی اشک گل ریخت تا گلابت کرد مهر ورزید و آفتابت کرد نیمه شب با دو بال سبز قنوت سفری رفته تا دل ملکوت آه سجاده آه سجاده اول جاده آخر جاده تو دگر ماه را نمی‏بینی آیت‏الله را نمی‏بینی با سلامی که از حق آوردند عشق را روی دوش خود بردند رفت و با یاد او مرا جانی است در دل آتشم گلستانی است سخت ناباورانه برگشتیم عشق ای عشق بی‏پدر گشتیم آید از هر نشیب و بالایی بانگ یاسیّدی و مولایی مطمئن، شاد، با دلی آرام در کنار حبیب، کرده مُقام آن که این انقلاب را پرورد بی­گمان باز حفظ خواهد کرد شهید احمد زارعی