مجله نوجوان 166 صفحه 23

تراژدی تراژدی هم از آن چیزهایی بود که معنایش دچار تحوّل شد. تراژدی در واقع به گونه‏ای از نمایش گفته می‏شد که تعداد خاصّی همسر او سرخوان به ترتیبی خاص شخصیت اصلی داستان را همراهی می‏کردند ولی تراژدی کم‏کم تبدیل به گونه‏ای از نمایش شد که علاوه بر نوع خاصّی که در اجرا داشت در داستان نیز اتفاقات خاصّی را دنبال می‏کرد. اساس تراژدی بر فاجعه بود. قهرمان داستان در طول نمایش اقدام به انجام اعمالی می‏کرد که سرنوشتش در نهایت به یک فاجعۀ گریز ناپذیر ختم می‏شد. ممکن بود این فاجعه قتل و مرگ قهرمان داستان یا اطرافیانش باشد ولی در بعضی موارد هم لزوماً مرگ نشانۀ فاجعه نبود اما برآیند حوادث موجود در نمایش، عاقبت تلخ و دردناکی را رقم می‏زد. کمدی کمدی آخرین شکل دراماتیک بود که از طرف حکومت یونان به رسمیت شناخته شد ولی تا سالهای 478-486 قبل از میلاد آن را به دیونوسیای شهر راه ندادند. در کمدی قرار بود که اتفاقات خوشایندی بیفتد. لزوماً یک نمایش کمدی کار مضحک و خنده‏داری نبود، همین که در طول نمایش فاجعه‏ای رخ نمی‏داد نشان می‏داد که بینندگان دارند یک کار کمدی تماشا می‏کنند. البته بعدها این کلمه به آثاری گفته می‏شد که باب کرکرخنده در آنها باز بود. ادامه دارد...