مجله نوجوان 168 صفحه 34

شعر عبدالجبّار کاکایی قصه وقتی تو نباشی... قصه وقتی تو نباشی یه حدیث ناتمومه می خوام از شادی بخونم اما بغضی تو گلومه مث عطر گل مریم از تن شاخه جدا شو لاله­ها خیلی غریبن راوی قصۀ ما شو اول قصه یه روز بود مثِ روزای همیشه دلُ می­زدیم به دریا سنگُ می­زدیم به شیشه آخر قصه یه رازه که شهیدا لب می­بندن رازُ با کسی نمیگن ولی تو عکسا می­خندن اول قصه سیاهه آخر قصه سپیده ماجرای قصه عشقه روای قصه شهیده