به جای سرمقاله امیر فخر موسوی
وقتی که نیستی
ای مرد
ای بهترین کلام
ای شعر ناب قرن
تو در کلام نیز نمیگنجی
با آنکه شعر من
این کودک ضعیف دبستانی خیال
یارای آنکه یاد تو را باز
در خویش پرورد
هرگز نداشته است
من درکدام واژه تو را میهمان کنم؟
من در کدام واژه بجویم نشان تو؟
من در کدام آینه
تصویر منعکس شدهات را
پیدا کنم؟
شاید در قطرههای اشک یتیمی
از یک شهید
شاید
ای دوست
ای جاودانه مرد
ای ماندنیترین
یادت همیشه سبز
نامت همیشه در دل شیداییان بلند
ای آیههای نور
در جاری کلام تو پیدا
اینک خدای را
لختی درنگ کن
با ما بگو
در ما بخوان
وقتی که نیستی
ما در کدام شعله بسوزیم
ما در کدام شعله به آتش کشیم دل
در شعلههای یاد تو؟
یا در نگاه خستۀ دیروزت؟
ما در کدام شعله بسوزیم؟
ای داغ صد حدیث به دل برده در سکوت
با ما بگو
شرح بلند آن غم پنهان خویش را
بر تو چه رفت
[[page 3]]
انتهای پیام /*