مجله نوجوان 181 صفحه 24

کد : 136364 | تاریخ : 21/06/1395

حامد قاموس مقدم این غذا رژیمی نیست! در واقع همه چیز با گردپزی و پختن نان گرد شروع شد. بعضی‏ها ریشۀ نان گرد را در مردم مدیترانه دنبال می‏کنند ولی اگر راستش را بخواهید و حمل بر خودستایی نباشد، نان گرد از ایده‏های ایرانیان است دلیلش هم هیچ ربطی به موضوع مطلب ما ندارد و مهم این است که بدانیم این نانها چگونه به ایتالیا رسیده است. این نان‏های گرد را مستعمره­نشینان یونانی به قسمت جنوبی ایتالیا بردند. در اولین کتاب‏های تاریخی رم در قرن 3 قبل میلاد مسیح، صحبت از نان‏های گردی شده که رویش را با روغن زیتون می‏پوشاندند و با ادویه جات تزئین می‏کردند. سپس روی سنگ‏های داغ می‏پختند. شواهد بعدی مربوط به سال 79 بعد از میلاد است که در آنها صحبت از مغازه‏هایی شده که به پیتزا فروشی‏های امروزی بسیار شبیه بوده است. در قرن 16 میلادی، وقتیگوجه فرنگی به اروپا رسید آن را نوعی ماده سمی تصور می‏کردند. اما از اواخر قرن 18، حتی مردم فقیر مناطق اطراف ناپل هم این ماده را برای تهیه نان تخت به مخمر اضافه می‏کردند. از آنجا که اصلیت این غذا ایتالیایی است، سس گوجه قرمز رنگ، پنیر موزارلای سفید رنگ و ادویه جات سبز رنگ آن، پرچم ایتالیا را می‏ساخت. نام این غذا از نام شهر پیزای ایتالیا گرفته شده است و برای یادآوری باید گفت که پیزا همان شهری است که یک برج کج دارد. این نامگذاری مانند این است که مثلاً ما به آبگوشت بگوییم اصفهان! در سال 1897 میلادی یک مهاجر ایتالیایی به نام جناردو لومباردی، این غذا را به آمریکا برد. او در شهر نیویورک یک پیتزا فروشی باز کرد و یک مهاجر ایتالیایی را استخدام کرد تا برایش انواع پیتزاها را بپزد. اگر چه اوایل، بیشتر مهاجران ایتالیایی از پیتزاهای لومباردی استقبال می‏کردند ولی کم کم آمریکاییهای مقیم مرکز یعنی نیویورک هم جذب این غذای چسبناک و کشدار شدند. از دهه 1950 و پس از معروف شدن پیتزا مخصوصاً در ایالات متحده آمریکا، کارخانجات بسیاری به تولید گسترده پیتزا روی آوردند. امروزه در اغلب سوپر مارکت‏ها در بخش غذاهای منجمد، پیتزاهای آماده هم پیدا می‏شود. این پیتزاها از قبل، طبخ شده‏اند و تنها باید آنها را داخل فر و یا ماکروفر گرم کرد تا آماده مصرف شوند. از آنجایی که ایرانی‏ها هیچ وقت نباید از تکنولوژی روز دنیا عقب بمانند، تقریباً از دهۀ هفتاد به این طرف استقبال از پیتزا و پیتزاخواری و پیتزافروشی در ایران گسترش پیدا کرد تا جایی که در حال حاضر با اینکه پزشکان با خوردن این غذا به شدّت مخالف هستند، خودشان هم مجبور هستند لااقل بین یک تا بیست وعده در ماه پیتزا بخورند! البته بعضی‏ها با پختن پیتزاهای سبزیجات و مرغ و ماهی و رژیمی می‏خواهند پیتزا را به عنوان یک غذای رژیمی ارائه دهند ولی این کارها عاقبت ندارد و باید پیتزا را جوری پخت و خورد که حالش را ببری!

[[page 24]]

انتهای پیام /*