مجله نوجوان 182 صفحه 3

پدرام پاک آیین پُل می­رسی فاصله پل می‏شود می نگری آینه گل می‏شود پرده را دست تو از پنجره پس می‏زند آفتاب می­دمد پنجره در نور نفس می‏زند لحظه ها با تو سفر می‏کنند جاده ها با تو گذر می‏کنند از ته پس‏کوچۀ دلواپسی می­رسی نام تو تکیه کلام همۀ بادهاست