مجله نوجوان 186 صفحه 8

کد : 136528 | تاریخ : 21/06/1395

افسون حضرتی کاوه محرابی: هدفم المپیک لندن است مشکلاتی پیش آمد و اسامی نفرات المپیکی را دیرتر از زمانی که گفته بودند، اعلام کردند. البته خبر حتمی شدن من هم با تأخیر بیشتری اعلام شد. من «رزرو» دو بودم. در لیست 40 نفره به یک نفر غیر قانونی سهمیه داده بودند که حذف شد. بازیکن مکزیکی هم ظاهراً مشکل دوپینگ داشت. با کنار رفتن این دو نفر، من سهمیه گرفتم. برای اولین بار نیست که این اتفاق می‏افتد همیشه دو هفته بعد از اعلام نهایی رزروها فرصت دارند که به لیست اصلی راه پیدا کنند. چند نفر رزرو بودند؟ 8 نفر. وقتی که بدمینتون‏بازی «رزرو» می‏شود یعنی که 90 درصد سهمیه را گرفته است. چرا که همیشه مسألۀ مصدومیت، دوپینگ و مشکل پاسپورت هست. بعضی از بازیکنان از شرق آسیا مثل اندونزی و چین که در بدمینتون قوی هستند برای کشورهای اروپایی بازی می‏کنند اما برای اینکه پاسپورت آن کشور را ندارند، مجبور می‏شوند سهمیه را پس بدهند. طبق قوانین ابتدا اسامی همۀ ورزشکارانی که سهمیه گرفته‏اند اعلام می‏شود و بعد پس می‏گیرند. برای چه منظوری این کار را می‏کنند نمی‏دانم. یک مقدار شرایط بدمینتون با بقیۀ رشته‏ها فرق می‏کند. در ایران هم تصور می‏کردند که شما دیگر هیچ شانسی ندارید. حتی درست زمانی سهمیه گرفتید که به نظر می‏رسید ­دیگر فرصتی برای­ این ­کار ­نیست. برای خود شما هم این اتفاق غیر منتظره بود؟ مسابقات مقدماتی بدمینتون برای المپیک از اردیبهشت‏ ماه سال پیش شروع شد و تا اردیبهشت‏ ماه امسال طول کشید. در این زمان هیچ کس­ نمی‏توانست سهمیه بگیرد. همه باید در این مسابقات شرکت می‏کردند و در پایان این تاریخ، 40 نفری که بیشترین امتیاز را می‏گرفتند برای­ المپیک انتخاب می‏شدند. این ­طور نبود که یکی در6 مسابقه اول شود و سهمیه را بگیرد. بعضی رشته‏ها شرایطشان با بقیه فرق می‏کند. در بعضی از رشته‏ها یک مسابقه می‏گذارند و به نفرات اول تا چهارم سهمیه می‏دهند اما بعضی یک دوره را باید پشت سر بگذارند. من در مسابقات آفریقای جنوبی اول و در الجزیره دوم شدم. دو مقام سومی هم در برزیل و نیجریه داشتم. با همۀ این مقامها فقط شانسم را برای گرفتن سهمیه بیشتر می‏کردم. همه باید صبر می‏کردیم تا مقدماتیها تمام می‏شد. بعد از اردیبهشت‏ ماه در فدراسیون جهانی «کاوه محرابی» پنج سال پس از آنکه تصمیم گرفت در دانمارک­زندگی کند، به آرزویش رسید.او اولین بدمینتون‏باز تاریخ ایران در المپیک است. وی بدون استفاده از ­سهمیۀ­آزاد (white card) به المپیک راه پیدا کرد و پس از آنکه حذف شد از عدم موفقیتش ابراز ناراحتی کرد و حتی به اولین حضور در المپیک هم راضی نشد. اما او از پیشرفت بدمینتون در ایران خوشحال و راضی به نظر می‏رسد، البته اگر قرار بود در ایران بماند با امکانات محدود و اندکی که وجود دارد بعید به نظر می‏رسید حتی به المپیک هم برسد. ***

[[page 8]]

انتهای پیام /*