مجله نوجوان 188 صفحه 15

در مورد ورزشکاران نمی­کرد، بنده تمام تیرهایم دقیقاً به هدف می­خوردند ولی خوب کوتاهی از مسؤولان تیم بود. آنها باید بدانند که ورزشکار نیم ساعت قبل از مسابقه هیچی حالی­اش نیست و نباید از این فرصت سوء استفاده بشود. برداشت چهارم ... الف (وزشکار المپیکی): من را قبل از مسابقه و در حین تمرینات چشم زدند و چشمم گل مژه درآورد و همین عاملی شد که بنده نتوانم خط پایان را به درستی ببینم و تشخیص بدهم و از سایر حریفان جا بمانم. مادر من طی تماس تلفنی با مسؤولان کاروان المپیک اظهار کرده بود که بچّۀ من به چشم و نظر نزدیک است و زود چشم می­خورد. ایشان حتّی توصیه کرده بودند که بعد از هر بار تمرین، مسؤولان برای من اسفند دود کنند ولی متأسفانه سرپرست کاروان موقع اعزام به چین اسفندها را توی تاکسی جا گذاشت و ما نتوانستیم به موقع از کشور چین اسفند تهیّه کنیم. برداشت پنجم: ... (ورزشکار تیر اندازی با اسلحه): آقا من قبل از مسابقه به مسؤولان گفتم ماشۀ اسلحۀ کشورهای دیگر شل است و راحت چکانده می­شود ولی ماشۀ اسلحۀ بنده سفت است و امکان دارد چرخ دنده­های تویش زنگ زده باشد ولی مسؤولان حرف بنده را جدی نگرفتند. این بود که بر اثر تمرین با آن اسلحۀ قراضه، مفاصل انگشتانم ضعیف شد و موقع مسابقه و در حین شلیک تیر مفصل انگشت اشاره­ام در رفت و تیرهایم به خطا رفت. من قول می­دهم که شیر و لبنیّات بیشتر مصرف کنم تا در المپیک لندن دیگر مفصل انگشتم در نرود و جبران کنم. برداشت.... نظریه کارشناسی: همان طور که شاهد اظهارات 3- 52 تن از ورزشکاران کاروان 55 نفرۀ المپیک پکن بودید، عمده دلیل شکستها و نتایج ضایع کاروان المپیک ایران متأسفانه مصدومیتها و آسیب دیدگیهای فجیع و شدید ورزشکاران بوده است. اینجا به راستی مقصر کیست؟! آشپز کاروان که برای ورزشکاران غذاهای نفخ دار درست می­کرده است؟! آبدارچی کاروان که بدون هماهنگی با تیم پزشکی، پذیرایی می­کرده است؟! تیم مهندسی استادیوم ورزشی پکن که زمین ورزشگاه را کج و کوله ساخته است یا یک سهل انگاری ساده و اشتباه تایپی برای فرستادن اسامی ورزشکاران به کمیتۀ المپیک؟! هان؟! جا دارد بنده در همین جا مراتب اعتراض خود را به مسؤولان کاف. الف. پیف اعلام کنم و بپرسم که شما به چه علّت یک عدّه مصدوم را برداشتید به چین بردید؟! می­خواستید آبروی ما را بریزید یا هیچ تعمدی در کار نبوده است؟! به هر صورت از ما به دل نگیرید و بروید خدا را شکر کنید که عادل فردوسی­پور را به جان تک تکتان نینداختیم. به هر حال ما هم نمی­توانیم نسبت به این وقایع سیب زمینی باشیم که! امیدواریم درک کنید