حامد حدادی را میتوان یکی از اولین لژیونرهای بسکتبال کشورمان لقب داد. وی که پس از کش و قوسهای فراوان موفق شد به تیم «ممفیس» لیگ NBA بپیوندد، این روزها سخت مشغول تمرین است تا بتواند هر چه سریعتر در ترکیب ثابت این تیم قرار گیرد. البته وی تا کنون برای تیمش چندین مرتبه به میدان رفته است ولی امید دارد که به یکی از اعضای ثابت این تیم بدل شود. با توجه به اختلاف زمانی بسیار با حامد حدادی، زمانی به گفتگو پرداختیم که لحظات بامدادی را سپری میکرد.
افسون حضرتی
حامد حدادی:
خوشحالم که در متن قرار گرفتیبازیهای المپیک بهترین نتیجه
را برای لژیونر شدن شما و صمد نیکخواه بهرامی داشت.
وقتی تیم ایران توانست نمایش قابل قبولی داشته باشد علیرغم اینکه در
همۀ مسابقات شکست خوردیم ولی کارشناسان بازیکنان ما را زیر نظر داشتند و ارزیابی کاملی از تک تک بازیکنان انجام دادند. اگر من هم
اکنون توانستم به موفقیتی برسم به
دلیل تلاش سایر بازیکنان و کادر فنی تیم بود.
یعنی تلاش و خواست خودتان نبود؟
همیشه در قالب یک کار گروهی است که چهرهها مشخص میشوند.
احساس میکنم که جوّ صمیمانه و بیآلایشی بر تیم ملی بسکتبال ایران حاکم است، چون به سختی از توان
فردی صحبت میکنید.
باور کنید از وقتی که اینجا آمدم
مرتب با بچهها در تماس بودم. هر
دو طرف به شدت احساس دلتنگی میکنیم. زمانی که در بازیهای آسیایی
جام ملتها قهرمان شدیم و جواز المپیک
را به دست آوردیم، انسجام تیم بیش
از پیش شد. مثل یک خانواده بودیم.
از مشکلات هم خبر داشتیم. همه در
صدد رفع نارساییها بودیم. زمانی هم
که آیدین از دنیا رفت (بغض میکند)
کمر تیم شکست. فقط صمد نبود
که داغدار شده بود، همۀ ما عزادار
بودیم.
چرا بسکتبال را انتخاب کردید؟
قدّم در مدرسه از همۀ بچهها بلندتر
بود و مربی ورزشم همیشه میگفت که
اگر دنبال رشتهای غیر از بسکتبال بروم استعدادم از بین میرود. بعد از مدتی
هم که در مدرسه و آموزشگاهها بازی کردم علاقهام بیشتر شد. خانوادهام هم همیشه تشویقم میکردند تا به صورت
[[page 30]]
انتهای پیام /*