شام غریبان
(1)
پایان آن حماسة دردآلود
شامی غریب بود
شامی گرفته و غمناک
دیگر همیشه شعر
دیگر همیشه مرثیه
در بحر اشک بود
(2)
بعد از فروفتادن خورشید
از شانههای مضطرب صبح
فردا همیشه غمزده و گنگ
در هیئت غبار میآید
(3)
فریاد!
آتش به جان خیمه درافتاد
چشمی به خیمهها
چشمی به قتلگاه
زینب میان آتش و خون
ایستاده است
ای ابر بهت از چه نمیباری؟
(4)
ای دشتهای محو مقابل
اعماق بیترحم و تاریک!
ای اتفاق گرم
با ما بگو
زینب کجا گریست؟
زینب کجا به خاک فشانید
بذر سبز؟
بر ماسههای تو
ای گردباد مرگ
وقت درنگ ناقة دلتنگی
زینب چه مینوشت؟
سلمان هراتی
[[page 14]]
انتهای پیام /*