این راستا، اجازه ورود نداد. امام نیز اعلام کرد فرودگاه به فرودگاه حرکت خواهد کرد و پیام انقلاب مردم ایران را به جهانیان خواهد رساند. سرانجام امام به همراه مرحوم حاج احمد آقا، در سیزدهم مهرماه 57، عازم فرانسه شدند. پس از ورود به فرانسه، دهکدهای نزدیک پاریس به نام «نوفل لوشاتو» محل اقامت ایشان شد. در فرانسه ابتدا محدودیتهایی برای انجام فعالیت امام از سوی دولت فرانسه به وجود آمد امّا در مجموع، آزادی عمل ایشان بیشتر بود. دسترسی به مطبوعات
و رسانههای جمعی جهان، امتیاز
این محل بود و از این ناحیه بود
که امام در هیأت پیرمردی هفتاد و شش ساله، تکیه داده بر درخت سیب حیـاط منـزل نوفـل لـوشـاتو، انقـلاب
اسلامی ایران را هدایت میکرد. کار دیگر امام در روزهای حضور در نوفل لوشاتو، تأکید بر برپایی حکومت اسلامی بود. در آن روزها، زمزمههایی شنیده میشد که اگر شاه بر اساس قانون اسلامی مشروطیت، سلطنت
کند نه حکومت، مشکلات حل خواهد شد. امام با تأکید زیاد در مصاحبهها
و اعلامیهها، بیان میکردند که حکومت اسلامی بر پایه قانون اساسی جدید، هدف انقلاب است. آذر
ماه این سال با ایام محرم و
صفر مقارن شده بود. حال و هوای
این روزها و تظاهرات عظیم تاسوعا و عاشورا، دیگر مشروعیّتی برای رژیم باقی نگذاشته بود. پیاپی، سنگرهای رژیم فرو میریخت. در بیست
و ششم دیماه، محمدرضا پهلوی
با چـشمانی گریان از کشور فرار کرد.
اوج درماندگی او قبل از رفتن با بیان این جمله که «من صدای انقلاب شما را شنیدم» نشانه قوی پایان حکومت پهلوی بود. در اربعین حسینی آن سال، مرم خواستار تشکیل حکومت اسلامی به رهبری امامخمینی شدند. حوزههای علمیه، فضلا و علما، دانشمندان و روشنفکران، همگی خواهان این حکومت بودند.
[[page 7]]
انتهای پیام /*