مجله نوجوان 207 صفحه 25

را فضیلت می‏شمارد و حجاب را کهنه­پرستی و ارتجاع سیاه می‏نامد. او امام‏خمینی را نیز عامل استعمار و شهرت طلب و طرفدار زمین­داران خطاب می‏کند. پس از انتشار این مقاله، بلافاصله درسها و جماعتها در حوزه علمیه قم به عنوان اعتراض تعطیل می‏شود و طلاب به سوی منازل آیات قم به راه می‏افتند. تظاهرات عظیمی شکل می‏گیرد و نیروهای مسلح، راه­پیمایان را به گلوله می‏بندند. همگان می‏دانند که نام احمد رشیدی مطلق مستعار است و همه نگاه‏ها متوجه داریوش همایون، وزیر اطلاعات و جهانگردی است. اوست که مقاله را از دفتر امیرعباس هویدا، وزیر دربار، دریافت کرده است و برای چاپ، به روزنامه اطلاعات سپرده است. البته داریوش همایون، بعدها که موفق به فرار از ایران می‏شود، در کتابی با عنوان «دیروز، امروز، فردا» ادعا می‏کند که اصلاً مقاله را نخوانده است و آن را بلافاصله بعد از دریافت به خبرنگار روزنامه اطلاعات داده است. پس از انتشار مقاله «ایران و استعمار سرخ و سیاه»، به نام مستعار احمد رشیدی مطلق، سندیکای نویسندگان و خبرنگاران ایران، علیه همایون اعلام جرم می‏کند. این سندیکا، سانسور، ممنوع‏القلم کردن نویسنده‏ها، اجبار مطبوعات به چاپ مقالات موهن، کارشکنی‏ها و توقیف مطبوعات را از جرمهای همایون برمی‏شمرد و از او اعلام انزجار می‏کند. شاپور بختیار شاپور بختیار نخست‏وزیر غیر قانونی ایران از زمان فرار شاه تا پیروزی انقلاب است. نخست‏وزیری او تنها 37 روز به طول می‏انجامد. در ابتدای نخست‏وزیری او آمریکایی‏ها با مشاهده فروپاشی دیکتاتوری شاه، می‏کوشند تا به سرعت و به طور رسمی چند قرار داد مهم خود را با ایران لغو کنند. بر اساس این قراردادها آمریکا متعهد به فروش پاره‏ای از جنگ­افزارهای ویژه به ایران است. جمع سفارشها حدود 11 میلیارد دلار است که بیشتر آن به عنوان پیش قسط پرداخت شده است. بختیار در همان هفته اول نخست‏وزیری‏اش این خدمت را برای آنها انجام می‏دهد و قراردادها را رسماً لغو می‏کند.