فقید کودک و نوجوان (شاعر اثر معروف حسنی نگو یه دسته گل) برگزار شده بود. خواهر آقای احترامی خانم شهین احترامی هم از مهمانان ویژه مراسم بودند که برای تشکر به روی سن می آیند و بعد نوبت خواندن آثار بچه های برنده است. بچه ها هم با اسم های تاریخی شان یکی یکی برای آمدن به پشت تربیون و خواندن طنز های شان دعوت می شوند.
عنوان هایی که بچه ها برای کار هایشان انتخاب کردند مثل نوشته هایشان حسابی با نمک است و حضار را به خنده می اندازد.
پرده خوانی هایی با اشعار طنز و تنبک و کمانچه همراه با کف زدن ریتمیک بچه ها یکی از کار های تماشایی تحفه طهرونی هاست. نمایش عروسکی و طنز عباسقلی و خانمش ناز خاتون خانم! را هم که دو تن از اهالی طهرون قدیم هستند به این شیرین کاری ها اضافه کنید.
مراسم به لحظه های پایانی نزدیک می شود اما هنوز شور و هیجان زیادی به فضا حاکم است. فکر کن جشنواره طنز باشد و مجریانش هم آدم های خوش سلیقه و مبتکری باشند کلی بچه پر انرژی و شاد و شنگول هم مهمان مراسم باشند... چو شودش را باید خودتان بودید و می دیدید.
حاضران با چغاله بادام و گوجه سبز و نان و پنیر و سبزی پذیرایی می شوند و حاج اسماعیل خان امین الممالک یا همان آقای اسماعیل امینی خودمان برای خواندن بیانیه هیئت داوران پشت تریبون قرار می گیرد...
بعدش آقای فرهاد حسن زاده و مدیر کانون و یکی دو نفر دیگر را صدا می کنند تا به روی صحنه بیایند و همه می فهمند که الان وقت جایزه گرفتن است و شور و شوق دو چندان می شود... نفس ها حبس دوربین ها به حالت آماده باش و بعلهههه... اسم ها یکی یکی خوانده می شود:
® نسرین آرزندی 18 ساله از مرکز 32 کانون
® علی کامیاب فرحبخش 9 ساله از مرکز 31- میثم تقی مومنی 9 ساله از مرکز- 31 وحید پورافتخاری 17 ساله از مرکز 31
® آرمیتا رمضانی محمدی 14 ساله از مرکز 38- المیرا قهرمانی 16ساله از مرکز 38
® ترانه قادری 13 ساله از مرکز 16
® علیرضا گنج خانلو 14 ساله از مرکز 34
® امیر رنجبر 11 ساله از مرکز 4 اهواز
® آذین فعلی 10 ساله از مرکز 1 بروجرد (استان لرستان)
****
بعد از مراسم سراغ چند تا از برنده ها و دست اندرکاران جشنواره هم رفتم و با آنها گپ کوت های زدم.
اول از اسماعیل امینی طنزپرداز و از اعضای هیئت داوران در مورد سطح کیفی آثار بچه ها پرسیدم.
امینی سطح آثار را عالی ارزیابی می کند و می گوید: هر چند کار های تکراری و معمولی هم داشتیم ولی بعضی از بچه ها به اندازه یک نویسنده حرفه ای خوب نوشته بودند. و این نشان دهنده این است که بچه ها خوب مطالعه می کنند و این جای خوشحالی دارد که برخلاف بیشتر بزرگترها بچه ها مطالعه می کنند و زیاد هم مطالعه می کنند. یکی از مزیت های بزرگ و برجسته کانون همین است که بچه ها را به مطالعه کردن عادت داده است.
****
از آقای قدیر محسنی داور و مسئول برگزاری همایش می پرسم چرا فقط بچه های کانون در این جشنواره حضور داشتند؟
و ایشان پاسخ می دهند: ما محدودیتی برای شرکت کننده هایمان نگذاشته بودیم و با یک فراخوان سراسری از همه بچه ها چه عضو کانون و چه غیر عضو خواستیم که در این جشنواره شرکت کنند. ولی خب بیشتر شرکت کننده هایمان از بچه های کانون بودند و متاسفانه تعداد بچه های غیرکانونی خیلی خیلی کم و انگشت شمار بود. از ایشان می پرسم چرا طنز را به عنوان قالب ادبی جشنواره تان انتخاب کردید؟
آقای قدیر محسنی هم می گوید: برای اینکه طنز جای کار زیادی دارد و در ادبیات کهن ما به آن توجه ویژه ای شده است ولی متاسفانه در حال حاضر کمتر کار می شود و کمتر به آن توجه شده است. از طرفی در جامعه امروز ما نیاز زیادی به طنز احساس می شود. این بود که ما بنای جشنواره را به یک جشنواره طنز گذاشتیم و بچه های کانون را از قبل برای نوشتن طنز آموزش و تمرین دادیم.
او علاوه بر این شمار آثار طنزی را که برای کودکان و نوجوانان نوشته می شود کم و ناچیز می داند و معتقد است که باید بیشتر از اینها برای بچه های طنز نوشت.
*****
دوست نوجوانان
سال پنجم / شماره 6 پیاپی 218 / 2 خرداد 1388
[[page 9]]
انتهای پیام /*