مجله نوجوان 231 صفحه 3

کد : 137963 | تاریخ : 20/06/1395

به جای سرمقاله ای پروردگار ما ! انسان در همۀ هستی تنهاست و از این روست که کسی را می جوید ، کسی که مثل هیچ کس نباشد تا با او سخن بگوید برای او بخندد . برای او بگرید و . . . پس "بی نهایت کوچک" ی می شود در برابر "بی نهایت بزرگ" و نیایش می کند ، به هر زبانی که می خواهد و به هر زبانی که می تواند : ای پروردگار ما ! شنیده ایم که ندادهنده ای به ایمان فرا می خواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید و ما ایمان آوردیم . پس ای پروردگار ما ! گناهمان را بیامرز و بدی های ما را بزدای و ما را با نیکان بمیران . (آل عمران - 193) ای پروردگار ما ! از آن پس که ما را هدایت کرده ای دلهایمان را ملغزان و رحمت خود را بر ما ارزانی دار که تو بخشاینده ای . (آل عمران - 8) ای پروردگار ما ! اگر فراموش کرده ایم یا خطایی کرده ایم ، ما را باز خواست مکن . ای پروردگار ما ! آن گونه که بر امت های پیشین ما تکلیف گران نهادی ، تکلیف گران بر ما منه و آنچه را که طاقت آن را نداریم بر ما تکلیف مکن . گناه ما را ببخش و ما را بیامرز و بر ما رحمت آور . (بقره - 286) خداوندا ! یک لحظه مرا به خودم وا مگذار و چیز های خوبی را که به من بخشیده ای از من باز مگیر . خدایا ! من نیکی هایی را که می دانم و نمی دانم از تومی خواهم و از بدی هایی که می دانم و نمی دانم . به تو پناه می برم . خدایا ! مرا به علم توانگر ساز و به بردباری وشکیبایی زینت بخش و به تقوا عزیز کن و به عافیت زیبایی ده . (پیامبر (ص) - نهج الفصا) ای خداوند ! چه بسا ابر های ناپسندی که آن را از افق زندگی من برطرف کردی و چه بسا ابر های نعمت که بر من باراندی ! و چه جوی های رحمتی که درکشتزار زندگی ام روان ساختی و چه جامه های عافیت که بر من پوشاندی و چه چشم های حوادث که به سوی من متوجه بود و تو آن ها را کور ساختی . ای زدایندۀ اندوه و ای زائل کنندۀ غم ! ای بخشنده در دنیا و آخرت و مهربان در هر دوسرای ، بر محمد و آل محمد رحمت فرست و اندوه مرا برگیر و غمم را بزدای . (امام سجاد (ع) - صحیفه سجادیه) نیایش من ، ای پروردگار من به سوی تو این است که ریشۀ درماندگی را از وجود من برکنی . به من آن نیرو را ارزانی بداری تا عشقم را در خدمت به دیگران ثمر بخش گردانم . به من آن قدرت را ارزانی بداری که هرگز ضعیفی را نیازارم و در برابر نیرومند مغروری زانو نزنم . به من آن توان را کرامت کنی که اندیشه ام را والاتر از این حقارت های روزانه زندگی نگاه دارم و به من آن اراده را بدهی که در برابر ارادۀ تو با خشنودی سر بندگی فرود آرم . (رابینید رانات تاگور) دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 19 پیاپی 231 / 31 مرداد 1388

[[page 3]]

انتهای پیام /*