مجله نوجوان 233 صفحه 10

کد : 138042 | تاریخ : 20/06/1395

رمضان در فرهنگ مردم تعزیه حضرت امیر (ع) در شب نوزدهم ماه رمضان شب نوزدهم ماه رمضان ، شب قدر وضربت خودرن حضرت امیرالمومنان علی (ع) است . یکی از سنت ها و مراسم هایی که در این ایام در شهرها و روستاهای ایران مشاهده می شود ، برپایی تعزیه است . آنچه می آید بخشی از مطلب "تعزیه در کازرون" از کتاب "رمضان در فرهنگ مردم" احمد وکیلیان است . به این مناسبت در شهر کازرون فارس مجالس قرائت قرآن را با پارچه های مشکی سیاهپوش می کنند و بعد از پایان شب بیست و سوم پارچه ها را بر می دارند . در این شب ابن ملجم مرادی لعین را لعن می کنند و قاری ها بعد از قرائت و تلاوت جزو نوزدهم قرآن مجید و دعاهای وارده ، مراسم الغوث و اعمال شب قدر را به جا می آورند و به همین جهت این شب را علاوه بر "شو قدر" و "شو ضربت خوردن" ، "شو الغوث" هم می گویند . اهالی کازرون در این شب برای اموات خود خرما و پشمک و "زلیبی" و کلوچه و شربت خیرات می کنند . در شب نوزدهم نوحه و تعزیه و مصیبت ها همه راجع به ضربت خوردن حضرت علی (ع) است و تعزیه میان جمعیت حلقه بسته و نشسته گرفته می شود . مجلس تعزیه در شب نوزدهم در کازرون فارس؛ ابتدا یکی از نوحه خوان ها پیش تعزیه را می خواند : پیش تعزیه : کس دیده در ایام که یک رو به پیری در بیشه شیران کند آهنگ دلیری این هم عجب آمد که به محراب عبادت شمشیر زند عبد ذلیلی به امیری هر روز بدی روزه و شبها به عبادت افطار علی بود به یک قرص شعیری . . . . پس از خواندن پیش تعزیه مجلس تعزیه آغاز می شود : - علی (ع) برای نماز صبح به مسجد رفته به بالین ابن ملجم که درزیر منبر دمر خوابیده می رود . علی (ع) : انبیا بر پشت خوابند اولیا بر دست راست خواب شیطانی بود ای ملحد این خفتن خطاست نیست مخفی از من آن قصدی که داری بهر من ظاهر است آن آلت ظلمی که در زیر عباست کس نجوید خصمی آل عبا ای بی حیا جز خدا ناترس مردودی که از نسل زناست با ولی نعمت به پاداش محبت این کنند؟ آنچه می خواهی بکن شاهد نبی ، حاکم خداست . در این موقع علی (ع) به نماز می ایستد و ابن ملجم شمشیر به دست به طرف امام می رود : جبرئیل خطاب به ابن ملجم می گوید : سنگ این دم ای لعین از کین به جام جم مزن تیغ بر فرق علی آن مفخر عالم مزن . . . . علی (ع) رکعت اول نماز را به جا آورده و به رکوع و سجود دوست نوجوانان سال پنجم / شماره 21 پیاپی 233 / 14 شهریور 1388

[[page 10]]

انتهای پیام /*