مجله نوجوان 247 صفحه 22

از لابلای کتابها سین. حسینی عارف عارف، گشادهرو، خوشبرخورد و خندان است. در تواضع، کودکان را همچون بزرگسالان محترم میشمارد. از گمنام، همچون آدم مشهور با گشادهرویی استقبال میکند. چگونه گشادهرو نباشد، در حالی که به حق، مسرور و شاد است و در هر چیزی خدا را میبیند؟ ابوعلیسینا زخمزبان شیر بیماری در جنگل به یک شکارچی رسید و چون خواست به او حمله کند، شکارچی گفت: «شیر، ما را نخورد، حالا هم که خواست بخورد، شیرگَر!...» شیر، کنار کشید و گفت: «با شمشیرت محکم به سرم بکوب و برو شش ماه دیگر بیا که با تو حرفی دارم.» شکارچی این کار را کرد، رفت و شش ماه دیگر برگشت. شیر سرش را به شکارچی نشان داد و گفت: «چه میبینی؟» شکارچی گفت: «زخمش خوب شده است.» شیر گفت: «زخم شمشیرت خوب شد؛ اما زخم زبانت هنوز خوب نشده است.» قند و نمک جعفر شهری بعدازظهرهای ماه رمضان یکی از کارهای رایج، گردش در بازارها بود. مردم، بهخصوص اعیان، بعد از نماز ظهر و عصر و شنیدن موعظه، برای گذراندن وقت به بازار میرفتند، خریدهایی هم میکردند و به بعضی دکانهای خرازی و بزازی بهخصوص دکان حاجی ابوالفتح بلورفروش، حُکماً سری میزدند. در دورههای سابق بر این، تجار، حجرههای صحن امامزاده زید را در ماه رمضان موقتاً اجاره کرده، هر یک شعبهای از دکان خود را به آنجا برده، نمایشگاهی ترتیب میدادند و این بهترین تدبیر برای فروش کالاها بود. مردم بر فرض که چیزی نمیخواستند. بخرند، در صحن امامزاده گردشی میکردند و وقت میگذراندند و انگارهی کار را طوری میگرفتند که وقتی به خانه برسند، وقت افطار و سر سفرهی گسترده بروند؛ البته، گردشی هم در مسجد شاه میکردند. شرح زندگانی من عبدالله مستوفی اولین روزنامههای فارسی نخستین روزنامهی فارسی جهان را «رام مُهان روی» منتشر ساخت. او که یکی از روشنفکران هندی و استاد فرهنگ فارسی و اسلامی و همچنین ناشر دیوان حافظ و از پیشروان عالیقدر افکار جدید در هندوستان بهشمار میرود، یکی ـ دو شماره از روزنامهی خود را انتشار داد و به ایران هم فرستاد؛ اما هیچ اثری از آن روزنامه در دست نیست. دومین روزنامهی فارسی را «میرزامحمدعلی شیرازی»