مجله نوجوان 43 صفحه 8

داستان یوان اس تامسون ترجمه : دلارام کارخیران آغاز یک آغاز آنها طول خیابان آکسفورد را می پیمودند . حالا آنها توقف کردند ، در حالیکه گرک بازوی او را گرفته بود . گرک گفت : " همینجاست ، فکر می کنم چیزی را که دنبالشی را اینجا پیدا می کنیم . " هلن سر تکان داد ، در چشمهایش اشک جمع شده بود و او به زحمت نگاهش را روی ویترین مغازه متمرکز می کرد . کلاه جدید پیشنهاد گرک بود نه او ! " نظرت درباره آن کلاه مشکی چیه ؟ به بلوزت می آد ؟ " لبهای هلن لرزید . یکی از جزئیاتی که در وجود او دوست داشت ، همین توجه نبوغ آمیزش به لباسهای او بود ! گرک ادامه داد : شک نداشته باش که جوانتر نشانت می دهد . - " البته ، البته ، درست می گویی " هلت سعی می کرد به او نگاه نکند ، چیزی در چشمانش بود که نمی خواست گرک متوجه آن شود . آنها وارد مغازه شدند و فروشنده بلافاصله با استقبالشان آمد . هلن کلاه را نشان داد. او قصد کلاه خریدن نداشت ولی گرک به اصرار او را بیرون آورده بود . او می خواست برای هلن هدیه ای بخرد ، " یک یادگاری " ، این اسمی بود که گرک روی هدیه اش گذاشته بود . چشمهای آبی گرک می خندیدند و هلن نمی دانست چرا ! او در حینی که کلاه را روی موهای خاکستری اش امتحان می کرد ، چند بار ، این سوال را از خودش پرسید . هلن همیشه سعی می کرد ، خوش لباس و آراسته باشد و یکی از شرایط آراسته بودن ، این است که آدمها بتوانند با خودشان صادق باشند . بنابر این هلن موهای سپیدش را باور کرده بود و پیری اش را پذیرفته بود . هلن برای یک لحظه خودش را از فکر و خیالها جدا کرد و به آینه مقابلش خیره شد . او به جای خودش عروسی جوان و زیبا را در آینه می دید که بازوی گرک را گرفته است . هلن با اشاره سر به گرک فهماند که کلاه را پسندیده است . او نمی دانست چرا شادی ای که همیشه از کنار گرک بودن به او دست می داد ، آنقدر محو و دور از دسترس شده بود . هلن احساس می کرد همه آنها و شادیها ، کودکانه و غیرواقعی بوده اند . پنج دقیقه بعد آنکه زیر نور آفتاب در خیابان قدم می زدند . گرک به ساعتش نگاه کرد و پیشنهاد چای داد. " من یک جای خوب بلدم . " در چشمانش هیجانی نهفته بود که هلن آنرا درک نمی کرد . " مطمئنم که از آنجا خوشت می آید . " جایی که گرک گفته بود ، کافی شاپ کوچک و معمولی در سمت راست خیابان آکسفورد بود . گرک برای هر