مجله نوجوان 45 صفحه 26

علمی نوشته: تیم بوکیورت ترجمه: محسن رخش خورشید شاهزاده در لندن بیمارستان رویال لندن در یک روز زمستانی، یک بیمار استثنائی دارد. این بیمار جوان که تقریبا بیست ساله است، تحت تدابیر شدید امنیتی و با همراهی دهها خودروی پلیس به بیمارستان آورده شده. قرار است این جوان را برای اولین بار بعد از سالها مورد معاینه قرار دهند و چهره اش را بازسازی کنند. تعجب نکنید. او 1900 سال پیش به علت نامعلوم، مرده! دکتر "چاسن آلوسی" پزشکی است که قرار است مومیایی هزار و نهصد ساله را معاینه کند. او برای اولین بار طی سالها تجربه کاری، هیجان زده و نگران است. بیمار او، یک شاهزاده مصری است به نام "آرتمیدوروس" که در حدود قرن اول بعد از میلاد در گذشته. در آن روزگارف مصریها جسد شاهزاده ها و بزرگانشان را مومیایی می کردند و آن را با پوششی از طلا می آراستند و در تابوتهایی با شکوه قرار می دادند و سپس تابوتها را طی مراسمی خاص در مقبره ها می گذاشتند. "آرتمیدوروس" را به اتاق سی تی اسکن بردند تا اولین مرحله از معاینات انجام شود. در سال 1888، "سر ویلیام متیو" جسد مومیایی شده او را در صد کیلومتری جنوب غربی قاهره کشف کرد و آن را به لندن آ ورد. بدن مومیایی شده او را با روکشی از طلا پوشانده بودند و بر روی آن علایم و تصاویری حک شده بود که مراسم تدفین و الهه های مصری را نشان می داد. این مومیایی 170 سانتی خیره کننده را مستقیما به موزه لندن بردند. "جویس فیلر" رئیس موزه ای است که در آن از مومیای ینگهداری می شود. او سرپرست گروه هم هست و در رابطه با معاینه مومیایی می گوید: علاوه بر اینکه پهره اش را بازسازی می کنیم، می توانیم به شواهد و اطلاعات مفیدی راجع به بیماریهای مصر باستان هم دست پیدا کنیم و به علت مرگ او پی ببریم. بر روی جسد تمام مومیاییها علاوه بر تزئینات و تصاویر الهه ها اسمشان هم نوشته می شده. بر روی جسد "آرتمیدوروس" با زبان اسکندر نوشته شده: "بدرود آرتمیدوروس". او جزو اخرین شاهزاده های مصری بود که به این شیوه مومیایی می شدند. مصریهای باستان معتقد بودند با مومیایی کردن شاهزاده ها، آنها را مستقیما به بهشت می فرستند، ولی آرتمیدوروس بیست ساله به جای بهشت سر از لندن در آورده بود. بعد از انجام اولین مرحله از معاینات در اتاق سی تی اسکن، دکتر آلوسی با صدایی هیجان زده خبر داد: "بینی اش به وضوح و بدون هیچ آسیبی دیده می شود." گروه متخصصان سی تی اسکن برای اینکه به کوچکترین جزئیات دست پیدا کنندف بدن مومیایی را دو میلی متر به دو میلی متر اسکن کردند. دکتر آلوسی کمی بعد متوجه یک حفره در جمجمه درست بالای بینی شد. مصریهای باستان معمولا عملایت مومیایی کردن را از این منطقه آغاز می کردند. آنها بالای بینی را سوراخ می کردند و مغز را تکه تکه از حفره بیرون می آوردند به این ترتیب عملیات مومیایی کردن که تقریبا 70 روز طول می کشید شروع می شد. مصریهای باستان برای مغز انسان ارزشی قائل نبودند، چون اعتقاد داشتند قلب انسان که تمام فرآیند فیزیکی و احساسی بدن را کنترل می کند. آنها بعد از خارج کردن مغز، جمجمه را با صمغ کاج پر می کردند و حفره های بینی و دهان را با پارچه