مجله نوجوان 46 صفحه 3

سرمقاله هر چیزی در جای خودش هر کاری در وقت خودش حضرت علی علیه السلام در وصیت خود می فرمانید:"اوصیکم بتقوی الله و نظم امرکم" یعنی: "شما را به تقوای الهی و نظم در کارتان توصیه می کنم." بدون شک نظم آن قدر اهمیت داشته است که مولا بعد از تقوای الهی به آن سفارش کرده است و اهمیت موضوع نظم وقتی بیشتر می شود که به یاد بیاوریم مولا در حالتی این جمله گرانبها را فرموده اند که فرق سرشان به خون مبارک آغشته شده و لحظات زیادی به پایان حضور پربرکتشان در این دنیا باقی نمانده است. حالا وقتی می فهمیم که حضرت سفارش به نظم را جزو آخرین سفارشات خود پیش از عروج به ملکوت اعلی آورده است، ماجرا همیت دیگری پیدا می کند تا جاییکه شاید بتوان نتیجه گرفت که اگر نظم در کار نباشد، رسیدن به تقوای الهی هم چندان میسر نخواهد بود. *** نظم در کلام ساده دو جمله است؛ گذاشتن هر چیز رد جای خودش و انجام دادن هر کاری در زمان خودش! پس برای رسیدن به نظم واقعی باید از نظم ظاهری شروع کنیم. منظورم از نظم ظاهری این است که سر و وضع خودتان، کمد و سایلتان و اطاقی که در آن زندگی یا کار می کنید مرتب باشد. اگر به همین نظم ساده دست پیدا کنید کلی از مشکلاتتان حل شده است. اگر یادتان باشد هفته گذشته با شما راجع به این موضوع صحبت کردیم که چرا امروزه آدمها با اینکه نسبت به مردم قدیم کارهای خیلی کمتری دارند اما باز هم وقت کم می آورند و گفتیم که یکی از دلایل بروز این مشکل، بی نظمی بیش از حد آدمها در روزگار فعلی است. فرض کنید که شما دقیقا ندانید چه چیزی را کجا گذاشته اید. ساعتها از وقت شما فقط صرف پیدا کردن وسایلتان خواهد شد. سر آخر هم کتابهایتان را در یخچال و لباسهایتان را در قفسه کتابها پیدا خواهید کرد. آنوقت معلوم است که به خیلی کارهای مهمترتان نمی رسید. بخش دوم نظم ظاهری تنظیم کردن زمانهاست یعنی شما باید هر کاری را در زمان مناسب خودش انجام دهید. برای پیدا کردن زمان مناسب شاید لازم باشد بخشهایی از زمانهای مرده تان را هم زنده کنید. راجع به اینکه زمانهای مرده چیست و چه طور باید از آن استفاده کنید، در شماره های بعدی اب شما صحبت می کنیم. فعلا باید یاد بگیرید که برای جلوگیری از هدر رفتن زمان به درستی برنامه ریزی کنید. البته خیلی از دوستان هم سن و سال من و شما وقتی یکی دو بار برنامه ریزی می کنند و نمی توانند به آن عمل کنند، به طور کلی از برنامه ریزی کردن دست می کشند اما شما یادتان باشد که عقب افتادن از برنامه کاملا طبیعی است و برای همه اتفاق می افتد. در حقیقت یکی از فواید برنامه ریزی این است که شما حتی اگر از برنامه ای که ریخته اید عقب بیافتید، می دانید چه قدر از کار عقب افتاده اید و می دانید که برای جبران این عقب افتادگی به چقدر زمان احتیاج دارید، آن وقت راحتتر می توانید زمانی را که در برنامه به استراحت یا تفریح و یا حتی کار دیگری با اهمیت کمتر اختصاص داده اید. برای جبران زمان از دست رفته در نظر بگیرید. پس حتی اگر از برنامه ها عقب بیافتید، داشتن برنامه زمانی بهتر از نداشتن آن است. اگر شما بتوانید به این نظم ظاهری دست پیدا کنید، ان وقت از لحاظ روحی و روانی نیز به شرایط جدیدی می رسید و می توانید طعم شیرین آرامش را در زندگی خود احساس کنید. در حقیقت معنای نظم واقعی هم همین است. البته یکی از مسائلی که همیشه مانع از منظم شدن ما می شود همان دیو تنبلی است که قرار است در شماره های بعدی مفصلا راجع به آن صحبت کنیم.