مجله نوجوان 49 صفحه 31

هر نوع فعالیت سازنده ای محدود می کرد، باعث شد که هنرمندان و صنعتگران منبت کار، تدریجا پراکنده و جذب مشاغل غیرتخصصی شوند و آن عده ای هم که هنوز به کار اشتغال داشتند و با سماجت می کوشیدند تا جلوی مرگ این هنر - صنعت ارزنده را بگیرند، مجال چندانی برای فعالیت در رشته هنری و صنعتی خود نداشتند. در این زمان، آباده (از توابع استان فارس) تنها مرکز تجمع منبت کاران کشور به حساب می آمد و جز در آنجا در هیچ جای دیگر از کشور پهناورمان، نشانی از منبت کاران و منبت کاری دیده نمی شد. بعد از سقوط سلسله قاجارف مردم که از واگذاری بدون قید و شرط کشور به بیگانگان به تنگ آمده بودندف برخلاف حکومت کودتا که سعی در حفظ روابط و ضوابط پیشین داشت، بسیاری از معیارها را در هم ریختند و بدیهی است که در چنین شرایطی، هنرمندان و صنعتگران و اهل حرفه هم نقشی بزرگ داشتند. در همین رابطه استاد احمد صنعی و استاد علی مختاری که جزو معدود باقیمانده گان استادان منبت کار بودند، به تهران آمده و ضمن جدی گرفتن حرفه منبت کاری به تربیت شاگردانی برای احیاء و حفظ این هنر صنعت قدیمی پرداختند. منبت کاران ایرانی با بهره گیری از انواع چوب که به راحتی و با قیمت ارزان در داخل کشور تهیه می شود و با کمک ابزارهای بسیار ساده ازجمله چند قلم و اسکنه فلزی و با صبر و حوصله ای در خور ستایشف ذهنیات خود را روی چوب پیاده می کنند و شکلهایی چون خطوط کوفی، نقشهای اسلیمی، ختایی و گل و مرغ و ... را روی چوب کنده کاری می کنند. پزشکی مرجان زمانی مثل کودکان نفس بکشید فکر می کنید از عهده انجام این کار بر می آیید؟ دست به آزمایش زیر بنید. هر جایی که هستید، بنشینید یا بایستید، نقسی عمیق بکشید و بعد هوا را بیرون دهید. هنگام دم، سینه شما منبسط می شود یا شکمتان و اگر قفسه سینه تان بیشتر جلو می آید، در این صورت، مثل اغلب مردم کار اشتباهی را انجام می دهید. نفس عمیق دیگری بکشید و به این عمل ادامه دهید. این شیوه به قدری مور و کارساز است که دکتر جیمز اس. گوردون رئیس مرکز پزشکی تن و روان در واشنگتن دی سی آن را به همه بیماران خود می آموزد. هنگامی که هوا را به بخش تحتانی ریه هایمان فرو می بریم یعنی جایی که تبادل اکسیژن به بهترین شکل انجام می شود، همه چیز دگرگون می شود. ضربان قلب کندتر می شود، میزان فشار خون کاهش پیدا می کند. عضلات شل شده و ذهن آرامش می یابد. مسلما هر کس طرز نفس کشیدن را می داند. اما تعداد کمی از افراد از روش صحیح تنفس آگاهند. ما یاد گرفته ایم هوا را به درون ریه هایمان بکشیم و قفسه سینه ما را باد کنیم. با این همه فشار روانی که به پیاپی به ما یورش می آورد سبب می شود ماهیچه هایمان منقبض شده و میزان تنفسمان افزایش یابد. در نتیجه معمولا با استفاده از قسمت میانی و فوقانی ششها، نفسهای کوتاه می کشیم. از نوازندگان، خوانندگان و برخی ورزشکاران که بگذریم، کمتر کسی می داند که هنگام تنفس، شکم باید منبسط شود. اگر به نفس کشیدن کودکان دقت کنید، می بینید که چگونه نفسهای بلند و کوتاه می کشند و شکمشان بالاو پایین می رود. با افزایش سنف اغلب مردم تنفس شکمی را که مایه تندرستی است، رها می کنند و به تنفس سینه ای روی می آورند. که ریه ها را ضعیف می کند. تمرین کردن آن آسان است دراز بکشید و کتابی را روی شکم خود بگذارید. طوری نفس بکشید که کتاب بالا و پایین بیاید یا راست بنشینید دست راست روی شکم و دست چپ روی قفسه سینه باید هنگام دم و بازدم دست راست شما بالا و پایین برود. در حالی که دست چپ بی حرکت است یا ساعتی را طوری مقابل چشمتان بگیرید که ثانیه شمارش واضح باشد پس شکمتان را پنج ثانیه پر از هوا کنید سپس آهسته خارج کنید. امتحان کنید و لذت ببرید ضرر ندارد.