یاد دوست
جویبار خاطرات
وقتی که مرحوم آیت الله شهید بهشتی در پاریس خدمت امام شرفیاب شدند صحبتهایی شد و ایشان به ایران آمدند و عده ای از دوستان را برای تشکیل کمیته ی استقبال از امام به منزل خودشان دعوت کردند و طی صحبتهایی گفتند : برادران! کمربندها را محکم ببندید امام به زودی می آید امامی که من ملاقات کردم ساعت رفتن شاه را هم می داند و آینده را هم می داند .
در همانجا بود که کمیته ی استقبال درست شد و بعد از پاریس پیغام رسید که امام اراده کرده اند که اولاً محل اسکان ایشان شمال شهر نباشد ، در اماکن خصوصی نباشد و جای پر زرق و برق نباشد .
محسن رفیقدوست
امام را در آن روزگاری که هنوز نهضت خویش را آغاز نکرده بود می دیدم که وقتی وارد مجلسی می شد ، هر جا که خالی بود می نشست و منتظر تعظیم و تکریم و تعارفات معمول نمی شد و برخلاف بسیاری که حتماً باید روی مسند بنشینند و هر چند که جا تنگ باشد و استخوانهایشان فشرده شود و موجب زحمت و اذیت کسانی که کنارشان نشسته اند باشند ، غالباً دم در ، در جمع مردم کوچه و بازار می نشست و اصولاً همیشه از مسند نشینی گریزان بود .
حشمت الله رنجبر
[[page 28]]
انتهای پیام /*